Sevgilim
 

Sevgilim bilki senden uzak ne güzellikleri avutur beni bu şehrin,
nede yıldızlı akşamları!… özlemin bir nehir olmuş

Gül nedir ki,solup gider.
 

Gül nedir ki,solup gider.Gün nedirki,gelip geçer.Ateş nedir ki, söner gider. Ama sana olan sevgim sonsuzdur. Ancak “MEZARDA” biter

Ben seni unutmak için sevseydim
 

Ben seni unutmak için sevseydim sana olan tutkunluğumu kalbime değil günesin çıktığı zaman kaybolan buğulu camlara yazardım

Aşkımız şekerden, sevgimiz tuzdan, evimiz ateşten
 

Aşkımız şekerden, sevgimiz tuzdan, evimiz ateşten… Bir gün ne oldu biliyor musun?… Yağmur yağdı…

Gitmek mümkün olsa gitsem uzaklara
 

Gitmek mümkün olsa gitsem uzaklara, sevmesem seni yaksam yüreğimi, savursam küllerimi dağlara denizlere ,yeşerirdi küllerim sana olan sevgimle

Şimdi Ben Ne Yapayım Anne
 

Şimdi ben ne yapayım?
Sessiz doğaya mı,
dilsiz hayvana mı,
yoksa...
Sefil insana mı yanayım?
Söyle...
İnsandan başka her şey azalıyor anne!
Gün aymasın sebep olanlara....

Cevap: Şimdi Ben Ne Yapayım Anne
 

Güzel bir şiir teşekkürler.

Cevap: Şimdi Ben Ne Yapayım Anne
 

Okuyan gözlere sağlık.

VEDA..
 

Geçenlerde bir baba ve kızının havaalanında vedalaşırken son dakikalarına kulak misafiri oldum.
Kalkış zamanının geldiği anons edildi.Güvenlik kapısının yanında dururken birbirlerine sarıldılar.Baba şöyle dedi:
“Seni seviyorum ve sana yeterli olanı diliyorum.” Kızı cevap verdi:
“Baba,beraber geçirdiğimiz bu hayat bana yetti de arttı bile.Sevgin her zaman ihtiyacım olan tek şeydi.Sana da her zaman yeterli olanı diliyorum.”
Öpüştüler ve kız ayrıldı.Baba,oturmakta olduğum sandalyenin yanına yürüdü. Orada ağlamak istediğini ve ağlamaya ihtiyacı olduğunu gördüm.Rahatsız etmek istemeyerek,onu kendisiyle baş başa bırakmak istedim,ancak o bana şöyle sordu:”Hiç birisine,sonsuza dek geçerli olduğunu bilerek,veda ettiğiniz oldu mu?” “Evet”diye cevap verdim.
“Sorduğum için bağışlayın,ancak bu neden sonsuza dek geçerli olan bir veda?”
“Ben yaşlıyım ve o çok uzakta yaşıyor.Önümde başa çıkmam gereken zorluklar var ve gerçek şu ki,bir sonraki seyahatini,benim cenazeme gelmek için yapıyor olacak.”dedi.
“Veda ederken sizi şöyle söylerken duydum,’Sana yeterli olanı diliyorum' dediniz, bu ne anlama geliyor?” Gülümsemeye başladı.
“Bu diğer nesillerden bize geçmiş olan bir dilek.Annemle babam eskiden bunu herkese söylerdi.”
Bir anlığına duraksadı ve detaylı olarak hatırlamak istercesine baktı ve bu sefer daha da gülümseyerek şöyle dedi:”Sana yeterli olanı diliyorum dediğimizde,diğer kişinin sadece hayatta sahip olduğu iyi şeyleri korumaya devam etmesine yetecek kadar,iyi şeylerle dolu bir hayatının olmasını dileriz."
Sonra bana dönerek,sanki bir hatıradan alıntı yapıyormuşçasına aşağıdaki cümleleri söyledi:
-Sana gün ne kadar gri gözükürse gözüksün,parlak bir bakış açısı vermeye yetecek kadar güneş diliyorum.
-Sana güneşin varlığı için çok daha fazla şükretmeye yarayacak kadar yağmur diliyorum.
-Sana ruhunu canlı ve ölümsüz tutmana yetecek kadar mutluluk diliyorum.
-Sana hayattaki en küçük şeylerin bile,çok büyük görünmesine yetecek kadar acı diliyorum.
-Sana isteklerini tatmin etmene yetecek kadar kazanç diliyorum.
-Sana bütün sahip olduklarına şükretmene yetecek kadar kayıp diliyorum.
-Sana en son vedayı atlatabilmene yetecek kadar merhaba diliyorum.
Sonra ağlamaya başladı ve yürüyerek gitti.
Derler ki,özel bir insanı bulmak bir dakika,onun varlığı için şükretmek bir saat,onları sevmek için bir gün,ancak sonrasında onları unutmak için bütün bir ömür gerekir..

Cevap: VEDA..
 

Emeğine yüreğine sağlık güzel insan.