Çevrimdışı

Günaydın.
İnsanı en çok insan yoruyor. Sonra şehirler...
Büyük, kasvetli; caddelerini, sokaklarını tanımadığımız, bize ait olmayan ve birçoğumuzun ait olmadığı şehirler bizi boğuyor.
Yekta Kopan, "İnsan gün içinde kaç kere hisseder ki kalbinin attığını?" diye soruyor.
Biraz yavaşlamaya, dingin saatler geçirmeye hasret kaldık. Yüreğinizin çarptığını hissettiğiniz bir gün olsun.

 

Çevrimdışı

Günaydın.
Bazen olması gereken olmaz.
Hani her şey hazırdır ve sadece hayal ettiğimiz gibi akması gerekiyordur zamanın.Olmaz işte.
Kim bilir, olması gerektiğine inandığımız her ne ise, hakikat değildir.
Oysalarla geçmiyor ömür.

 

Çevrimdışı

Günaydın.
Geçmiş, anılar, yaşanmışlıklar...
İyisiyle kötüsüyle hepsi bizim fakat insan, bunlara bir saplandı mı; ne ileriye gidebilir ne değişebilir.
Kendiniz için doğru olanı yapın.

Bazen bir sonrakine yol açmak için eskisine yol vermek gerekir.
Seethaler

 

Çevrimdışı

Günaydın.
Dünya iyiye gitmiyor.
İşin kötüsü insan, hâlinden memnun görünüyor.
Şikâyet edenlerin de söylenmekten öte yaptığı pek bir şey yok.
Yaşanacak, güzel bir dünya düşlüyorsak eğer; dertlenmemiz gerek.

Timothy Snyder, "Gerçeği bileceksiniz ve gerçek sizi özgür kılacak."

 

Çevrimdışı

Günaydın.
Bu asrın salgın hastalıklarıdır bencillik, dinlememek, anlamamak ve durmadan konuşmak.
Georges Simenon, "Herkes kendi hikâyesinin en önemlisi olduğunu düşünerek, kendinden bahsetmeye devam eder." der.
Oysa insan, dinleyerek büyür ve ancak dinleyerek öğrenir.
Dinleyin birbirinizi, ne olur.

 

Çevrimdışı

Merhaba.
Çok yükleniyoruz kendimize. Omuzlarımızda hep bir ağırlık. Nereye gitsek, hangi memleketi hangi insanı hangi çiçeği sevsek; neyi denediysek yine de kurtulamadık. Ahmet Telli, "İnsan yorulur bazen insan olmaktan." diyordu, anlayamadık.
Huzurdan ötesi kendimize zulüm...

 

Çevrimdışı

Günaydın.
Belki de insanın en büyük hatası, şu koca yeryüzünde kendine küçücük bir dünya kurması.
Her şey ama her şey, bu küçük dünyadan ibaret oluyor bir yaştan sonra.
Sevim Burak "Kimse bir şey söylemiyor. Kimse bir şey bilmiyor. Hepimiz yaşıyoruz ve bizi kimse anlamıyor." diyor.
Bazen böyle olur. Yönümüzü değiştirme cesaretinde bulunursak eğer, bir yerlerde bizi anlayan bizi bilen birileri vardır elbet.

 

Çevrimdışı

Günaydın.
Artık hiçbir şeye tahammülümüz kalmıyor.
Sanki birileri hatta bütün dünya bunu biliyormuş gibi daha da, daha da üstümüze geliyor.
Tuhaf bir zamanda yaşıyoruz.
Toole bu yüzyılı görebilseydi, belki de daha ağır bir cümle yazardı.
Yine de iyilikle, sevgiyle, umutla.....

Toole, "Nefret ettiğim bir yüzyılda yaşamaya zorlandığımı hissediyorlar galiba."

 

Çevrimdışı

Günaydın.
Hani uzun sessizlikler olur. İnsan, yanlış yerde yanlış kişilerle yanlış zamanda olduğunu düşünür.
Bilirsiniz. Kerouac, "Ne söyleyeceğimizi bilemiyorduk, konuşulacak bir şey yoktu artık. En iyisi kalkıp gitmekti." der.
Artık sözcükler tükenmişse, kalkıp gitmeyi bilmeli insan. Yeni insanlarla yeni dünyalarla tanışmaya cesaret etmeli.

 

Çevrimdışı

O birilerine söyleyin, herşey istedikleri gibi olmaz bu hayatta. Susması erdeminden sabr-ı sevgisinden fedakarlığı da insanlığından beslenen insanlarla OYUN olmaz! Ve söyleyin onlara ; her saflığı aptallikla her gülümsemeyi mutlulukla ve her suskunluğu da Korkaklıkla karıştırmasınlar!

Unutmasınlar ki , Yarın Üzülecek Olanlar Bugün Haksızlık Yapanlar.. Ve Son Gülenler ise Bugün Sabredenler Olacak..

__________________