Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]


Berzah’ın sessizliği yerini yoğun bir gerilime bırakmıştı. Müslüman olmayan cinlerin sinsice planları gün yüzüne çıkmış, düşman ordusu hareket hâline geçmişti. Süleyman, Melike ve Sabur, farklı varlık olmanın getirdiği farklarla birlikte evlerini ve çevreyi korumak için hazırlıklara başladı. Süleyman, bir Hüddam olarak strateji ve güç kullanırken, Melike uzun boyu ve yeşil ışıklarıyla enerjisini odaklıyor, Sabur ise cinlerin gölgelerini kontrol ediyordu.

Savaş öncesi Melike, utana sıkıla Süleyman’a aşkını itiraf etti: “Seni… sana aşığım. Ama biliyorum, sen bir Hüddamsın, ben bir varlık… aramızda fark var, biliyorum…” Süleyman bir an durdu, gözlerinde hem şaşkınlık hem de derin bir etki vardı. “Melike… ben de… hislerimi biliyorum, ama bu… işimiz, sorumluluklarımız… seni çağırmak eskisi kadar kolay olmayacak,” dedi. Yine de kalbinde bir sıcaklık hissetti, duygularını fark etti. Sessiz bir anlaşmayla birbirlerine karşı hislerini sakladılar; bu aşk, savaşın ortasında bile birbirlerine güç verecekti.

Berzah’da Süleyman, cin padişahı Mürre ile görüştü. “Savaş kaçınılmaz, bana Müslüman cin askerleri ve destek verin,” dedi. Mürre başını salladı: “Gücün büyüyor, genç Hüddam, ama düşmanın sinsiliği de öyle. Hazırlan, plan yap; acele etme. Senin yanında olacağız; ama herkes her zaman senin yanında olmayacak.” Bu konuşma, Süleyman’ın stratejilerini ve savaş taktiklerini belirlemesini sağladı.

Savaş başladığında gölgeler ve karanlık güçler hızla ilerledi. Süleyman ön safta, Allah’tan başkasına itaat etmeyenleri durduruyor, Melike ve Sabur ile birlikte düşman hatlarını parçalıyorlardı. Melike’nin ışıkları düşmanı şaşkına çeviriyor, Sabur gölgeleri kesip etkisiz hâle getiriyordu. Kimi zaman Süleyman ve Melike birbirlerinin yanında hareket ederken, farklı varlık olmalarının getirdiği güç farkını hissettiler; birlikte hareket, hem aşk hem strateji için kritik bir avantajdı.

Savaşın ortasında Sabur hafif bir şekilde yaralandı; kanaması ciddi değildi ama bir süre geri çekildi ve Melike onu destekledi. Süleyman bu sırada musallat olmuş bir çocuk vakasına müdahale etti. Çocuk, yanlışlıkla karanlık bir tılsıma dokunmuş ve içindeki cin kontrolünü kaybetmişti. Süleyman ürpertici bir ritüel gerçekleştirdi: ayetler okudu, tılsımı sahaya çizdi, Melike enerjiyle çocuğu korudu, Sabur gölgeleri etkisiz hâle getirdi. Çocuğun çığlıkları ve gölgelerin dansı, savaşın kaotik atmosferiyle birleşti; sonunda cin çocuğun içinden çıkarıldı ve çocuk normale döndü.

Gece ilerledikçe kötü klan liderleri ve Müslüman olmayan cinler planlarını uygulamaya çalıştı; fakat Süleyman ve ekibi üstünlüğü ele geçirdi. Gökyüzünde yeşil kan damlaları gibi cinlerin izleri görünüyordu. Stratejik hamleler ve Süleyman’ın liderliği sayesinde düşman geri çekildi ve iyiler zafer kazandı.

Süleyman, zaferin verdiği sevinç ile Allah’a dua etti . Melike yanında duruyor, gözlerindeki sevgi ve güven, Süleyman’ın kalbinde yeni bir umut ve bağlılık filizlendirmişti. Sabur hafif yaralı ama ayakta, savaşın yorgunluğunu hissediyordu.

__________________