| |
|
28 Kasım 2025, 01:00
| #6 |
| Çevrimiçi  IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Dipnot Kıskanmak bazen sevginin en sessiz çığlığıdır. Birini kaybetme korkusunun içten içe fısıldanan öyküsüdür. Aslında, "Sen benim için çok değerlisin" demenin dolaylı bir yoludur. Ama kıskançlık, aynı zamanda kalbin kırılgan, narin yanlarını açığa çıkarır. Başkalarında kıskandığımız şeyler, genelde kendi içimizde eksikliğini hissettiğimiz yönlerimize ayna tutar. O kişiye baktıkça içimizi kurcalayan bir soru belirir: "Ya bir gün bu ilgi sona ererse, ya bu sevgi beni terk ederse?" O an, derinlerde bir yerde farkına varmadan ruhumuz ürperir. Kıskançlık bazen sevginin arkasında süzülen bir gölgeye dönüşür. Fakat bu gölge büyüdükçe, sevginin gerçek ışığını görmek zorlaşır. Halbuki sevgi, hiçbir karanlığın düşmediği bir güneş gibi olmalıdır: Isıtan, aydınlatan ve tamamen özgür bırakan... Tıpkı masmavi bir yaz göğü gibi, kaygısız ve saf. Ve belki de kıskanmak, çoğu zaman kendimizi yeterince sevemediğimizde ortaya çıkar. Kendimizle barıştığımızda, sevgimizi başkaları üzerinden sınama ihtiyacı hissetmeyiz. Sevgiyi yitirme korkusu ortadan kalkar çünkü biliriz ki gerçek sevgi, kıskançlıkla değil; karşılıklı güvenle ve sağlam temeller üzerinde yükselir. İşte o zaman sevgi gerçek anlamını bulur: Özgür bırakır, şüpheyi siler ve koşulsuz hale gelir. Dem - 28.11.2025
__________________ | Umrumdışı... |
| |  |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Dipnot : Gün Batımı | System | Üye Resimleri | 8 | 22 Haziran 2014 04:49 |
Ağaç şeklinde
