Çevrimdışı

Ruhumu yakan bir şey var içimde. Bakarsanız bana, kopar içimde. İnsanlardan çok uzağım, çünkü yetişecek bir yerim yok. İnsanlara bakmıyorum, çünkü aradığım biri yok. Zamandan nefret ediyorum, bu yüzden kolumda saatim yok. Çünkü beni öldüren zamanın ta kendisi. Bulunduğum her yerde susuyorum, çünkü benim söyleyecek tek bir sözüm yok. Bu yüzden de herkes yabancı bana. Üzülmüyorum, çünkü yaşayanların bana verebileceği bir acı kalmadı. Benim acım ölü bedenlere ait. Sesimi kısan hayallerim vardı, fakat ben yaramın acısını, başka bedenlerde sardım. Hayatta aldığım en pahalı nefesi bir bedende öldürdüm. Şimdi ise kafam kendimden bile güzel. Anestezi misali sarıyor bedenimi ilaçlarım. Öldürmüyor, ama yaşatmıyor da; çünkü ancak ölü bedenler yaşatabilir beni.