| |
|
| |
29 Nisan 2011, 17:40
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Carl Jung ve Astroloji Carl Jung ve Astroloji Psikiyatrist Carl Jung, Mayıs 1911’de o zamanlar çalışma arkadaşı ve mentoru olan Sigmond Freud’a “Metafizik keşfetmemiz gereken bir konudur” diye yazar. Libido¹ teorisinin de yardımı ile bu konuya ışık tutulması gerektiğini düşünmektedir. Dr. Jung mektubunda “Şu an astroloji ile ilgileniyorum. Bunun için mitolojiyi de iyi anlamak gerekiyor, çok ilginç ve insanı şaşırtan bir konu” diye yazmaktadır. Jung, bir süre ilkel kabileler arasında yaşayarak metafiziğin temelini araştırmak istemektedir ve temkinli olarak ekler: “Lütfen, bu sonsuzluklar içindeki arayışlarımdan endişelenme, geri döndüğümde insan benliği üzerinde çok önemli bilgiler edineceğim. Bilinçaltının derinliklerini daha iyi anlayabilmek için bir süre bu esans ile kendimi büyülemeliyim.” Freud’un cevabı şöyledir: “Senin içindeki metafiziği araştırma arzusunun farkındayım ve çok kıymetli bilgiler ile döneceğinden eminim. O tartışılmaz. Her zaman içgüdülerin takip edilmesinin gerekliliğini de biliyorum. Ancak mistisizim ile suçlanacaksın. Demans ile ilgili yaptığın çalışmalar seni ancak bir süre idare edecektir. Tropik kolonilerde çok fazla oyalanma, kendi evinde egemen olmalısın.” Jung hemen geri yazar ve mektubunda insanlığın özünü açıklayan bir iz bulabilmek için astroloji ile uğraştığını ve gecelerini harita hesaplamakla geçirdiğini söyler. İleri derecede anne kompleksine sahip bir hastasının doğum haritasındaki anne konfigürasyonunun “T kare” açı yaptığını hayretle gördüğünü yazar ve şöyle devam eder “Bir gün insanların içgüdüsel olarak gökyüzüne yansıttıkları bir takım bilgilere erişeceğiz. Zodyak’ın burçlarının birer karakter resimleri olduğu görülüyor yani bunlar libido sembolleridir veya verilen bir andaki libido özellikleridir.” Freud bu mektuba Haziran 1911’de şöyle cevap verir: “Makul gözüken her şeye inanmaya hazırım fakat bunları yayınlamak kariyerin için iyi olmaz.” Freud ile Jung’un arkadaşlığı bilinçaltı teorisinin üzerinde düştükleri görüş ayrılığı, Jung’un insanlığa ve kültürlere farklı bakış açısı ve Jung’un insanın kendine ulaşmada girdiği ruhani arayışlar üzerindeki teorileri yüzünden biter . Jung’un ilk kısmını 1911, ikinci kısmını 1912’de yazdığı “Dönüşümün Sembolleri” (Symbols of Transformation) adlı kitap ilişkilerine son noktayı koymuştur. 1913’te Jung Freud’cu toplulukların tamamından dışlanmıştır. Nitekim Freud, Jung’un mistisizim ile suçlanacağı konusunda haklı çıktı. Özellikle Jung’un astrolojiyi araştırması diğer çalışma arkadaşlarının da onu bilim ve mistik konuları birbirine karıştırmak ile suçlamasına neden oldu. Ancak Jung, insan zihnini iyileştiren bir doktor olarak o dönem insanınca tabu ve karanlık sayılan konuları da derinliğine incelemeli ve anlamalıydı. Jung’un astrolojik hesaplamaları 1961’deki ölümüne kadar sürdü. Çok karmaşık diye düşündüğü hastaların doğum haritalarına bakıp hasta hakkında daha derin bilgiler edindiği biliniyor. Kızının da (Gret Bauman-Jung) astrolog olması onun bu hesaplamalarını kolaylaştırmıştır. Onun görüşleri çağına göre birçok yönden sıradışıydı belki ancak günümüzde teorileri üniversitelerde ders olarak okutuluyor ve kendisi bütün dünyada modern psikolojinin babası olarak kabul ediliyor. Jung antik dönemde yaşayan insanların, kendilerini ve etraflarını anlamak için doğadan yardım aldıklarını ve kendileri ile doğa arasında bir bağlantı gördüklerini anlar. Kendinin ortaya koyuğu “ortak bilinçaltı” kavramına bu insanların yarattığı mitolojik semboller ile ulaşıldığını ileri sürer. Ortak bilinçaltının insanlığın nesiller boyunca miras aldığı bilgiler olduğunu düşünür ve bunları “arketip” diye adlandırır. Jung, astrolojik sembollerin dünyanın en güçlü ve en eski kültürler arası arketipi olduğunu savunur. Venüs’ün aşk ile, Mars’ın savaş ile bağdaştırılması, Boğa burcuyum denince boğanın sembolik güçlülüğü ve başına buyrukluğu, Terazi’nin kör adaleti, önyargısız kefeleri dengeye getirmesi insanlara ortak ne çağrıştırıyorsa, Jung onların üzerinde çalışma yapmaya değer bulmuştur. Eylül 1947’de Hint (vedic) astroloğu Prof. Raman’a yazdığı mektupta Dr. Jung “Astroloji konusunda fikrimi sormuşsunuz. Bu konu ile 30 yıldır ilgileniyorum. Ben bir psikiyatristim ve insanların karakter komplikasyonlarına bir başka açıdan ışık tuttuğu için astrolojiye ilgi duyuyorum. Astrolojik bulguların başka türlü ulaşamayacağım bilgilere beni götürdüğüne sıkça rastladım. Astrolojinin bizim “yansıtma” dediğimiz psikolojik deneyimleri içerdiğini düşünüyorum” diye yazmaktadır. Jung güneş burcumuzun tek başına pek bir şey ifade etmeyeceğini düşünürdü ve daha çok mevsimsel özellikler ve gezegenlerin etkileri üzerinde durdu. Bu fikrini “Biz belli bir vakitte, belli bir yerde doğduk ve tıpkı yıllanmış bir şarap gibi, doğduğumuz yılın ve mevsimin özelliklerini taşıyoruz. Astroloji bundan başka bir şey iddia etmez” diyerek ifade etmiştir. Yıldız haritası ruhumuzun da haritasıdır. Doğum anında insan ile evren arasındaki ilişkiyi aydınlatır. Aynı anda doğan bütün canlılar o anın izlerini taşır. Doğum haritası üzerimizdeki arketipsel güçleri anlamamıza yarayan bir araçtır. Doğum haritamız ve gezegenlerin transitleri hayatımızın belirli dönemlerinde yaşadıklarımızın bizde bıraktığı izleri anlayıp, içimizdeki “ben” e ulaşmamıza yarar. Pelin Hattatoğlu ¹ Libido: Psiko-analitik teoride ilkel biyolojik dürtülerden doğan duygu ve psişe enerjisi. Kaynak: -Jung Letters, May 8, 1911 , p.223 May 12 1911 , p. 226, June 1911 p. 240. -Jung Letters 1951-1961, p.24 | |
| |  |
|
12 Mayıs 2011, 11:19
| #2 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Carl Gustav Jung'ın Astroloji Hakkında Görüşleri Dr. Carl Gustav Jung'un Astroloji Hakkında Söyledikleri Dr. Carl Gustav Jung'un Astroloji Hakkında Söyledikleri “Göklerdeki yıldızlı kubbe, kozmik yansımanın kapağı açık bir kitabıdır. Buraya, mitolojemler, yani arketipler yansır. Burada, kollektif bilinçsizliğin psikolojisinin iki temel etmeni, astroloji ve simya, elele tutuşurlar. ”- C.G. Jung • Hepimiz belli bir zamanda, belli bir yerde doğarız ve yıllanmış şaraplar gibi, doğduğumuz yıl ve mevsimin niteliklerini taşırız. Astroloji, bundan ötesine karışmaz veya etki alanının daha geniş olduğunu iddia etmez. - C.G.Jung • Astroloji de, I Ching, jeomansi veya benzeri sezgisel bilgi alma metotlarından biridir. Eşzamanlılık, yani anlamlı tesadüf ilkesinin üzerine kuruludur (…) Astroloji, kişinin huy ve davranışlarının tanrılarla simgelendiği ve gezegenler ile Zodyak burçları yoluyla açıklandığı basit bir psikoloji yansımasıdır. - C.G. Jung • Göklerdeki yıldızlı kubbe, kozmik yansımanın kapağı açık bir kitabıdır. Buraya, mitolojemler, yani arketipler yansır. Burada, kollektif bilinçsizliğin psikolojisinin iki temel etmeni, astroloji ve simya, elele tutuşurlar. - C.G. Jung • Astroloji, psikolog için önemlidir çünkü içinde, yansıtıldığını söylediğimiz bir çeşit psikolojik deneyim barındırır. Bundan kastım, psikolojik gerçekleri, burçlar içerisinde bulmakta olduğumuzdur. Bu, ilk başta, psikolojik faktörlerin yıldızlardan kaynaklandığı intibasını doğuruyorsa da, asıl olan, bu faktörler ile yıldızlar arasında bir eşzamanlılık olduğudur. Bunun, insan zihniyle ilgili çalışmalara ışık tutan önemli bir gerçek olduğuna inanıyorum (...) - C.G. Jung, Prof. B.V. Raman’a yazdığı 1947 tarihli mektubundan. • Kişilik, potansiyel olarak kaldığı sürece transandant [bilinç sınırlarını aşan, deneyüstü] olarak tanımlanır. Bilinçsiz olarak kaldığı sürece de, kendi yansımalarını taşıyan şeylerden ayırt edilemez halde bulunmaya devam eder (...) [Kişiliğin kendi yansımalarından kasıt,] dış dünyanın ve kozmosun sembolleridir. Bunlar, kişinin karakterinin Astrolojik bileşenleri yoluyla, insanın makrokozmos olarak algılanmasının psikolojik temelini oluştururlar. - C.G. Jung • Teosofi, Astrologları oldukça etkilemiştir. “Oldukça basit, bu sadece titreşim!” derler (...) Ancak; titreşim nedir? Işık enerjisi, belki de elektrik olduğunu iddia ederlerse, yeterince bilgili değiller demektir. Bizi etkileyen titreşim(ler), hiçbir zaman görülememiştir, işte bu sebepten de sadece bir kelime olarak kalmaktadır. C. G. Jung, 1929 • Modern bilim, Astroloji ile başlar. Eskiden, insanın psikolojik motivasyonlara göre hareket ettiğini değil, yıldızlarının kendisini yönlendiriğini söylerlerdi (...) İlginç olan, astrolojik ve psikolojik gerçeklerin arasında merak uyandıran bir bağ bulunması ve kişinin de, belli bir zamanın karakteristik özelliklerini çıkarım yoluyla bulabilmesidir. Bu durumda, psikolojik motivasyonların, bir şekilde yıldız konumlanmalarıyla bağlantılı olduğu kabul etmek zorundayız. Bunu bir anda açık biçimde göstermek ve insanların gözlemlemesini sağlamak mümkün olmadığından, alışılmamış bir hipotez oluşturmamaız gerekir. Bu hipotez, psişemizin dinamiklerinin yıldızların konumlanmalarıyla veya titreşimlerle alakalı olmadığını öne sürer. Burada önemli olan, zaman fenomenidir (...) Yıldızlar, insanlar tarafından, sadece zamanın işaretleri olarak kullanılmaktadırlar. - C.G. Jung, 1929 • Kollektif bilinçsizlik (...) mitolojik motifler ve ezelde var olan imajlardan oluşur. Bu nedenle de, tüm ulusların mitleri, kollektif bilinçsizliğin yanında yer alırlar. Aslında, mitolojinin tümü, kollektif bilinçsizliğin bir yansıması olarak görülebilir. Bunu en rahat şekilde, gökyüzündeki takımyıldızlara bakıp, aslında karmakarışık olan bu grupların bazı görsel imajların yansıtılması yoluyla organize edildiği gerçeğini dikkate alınca görürüz. Bu, Astrologların bahsettiği “yıldızların etkisi” kavramını açıklamaktadır. Bu etkiler bilinçaltından, yani kollektif bilinçsizliğin içgözleme dayalı algılayışından başka birşey değildir. - C.G. Jung • Eşzamanlılık, nedenselliği, dünya üzerinde olan olaylar ile Astrolojik burçların benzetilmesi yoluyla ele almaz (...) Astroloji’nin ortaya çıkarttıkları, birbirine paralellik gösteren gökyüzü yerleşimleri ve olaylardır ama bunlar, birbirlerinin nedeni ya da sonucu değillerdir (Örneğin, belli bir burç, bir dönemde büyük bir felakete işaret ederken, başka bir zamanda zihinsel dengenin bzoulmasını gösterebilir). (...) Durum ne olursa olsun, Astroloji, tüm sezgisel metotların arasında benzersiz, özel bir yere sahiptir (...) Birçok durumda gözlemlediğim şey, tüm yönleri açık biçimde bilinen bir psikolojik evreye, veya paralel olaya, bir gezegen transitin eşlik etmekte olduğuydu (özellikle de Satürn ve Uranüs’ün etkilendiği transitler). - C. G. Jung • Astroloji’nin, psikolojiye sunabileceği çok şey olduğu ortadadır ama bunların neler olabileceği belirsizdir. Kanımca, Astroloji’nin, psikoloji dalını da kendi alanına dahil etmesi, özellikle de kişiliğin ve bilinçaltının psikolojisine önem vermesi, yine kendi yararına olacaktır. - C.G. Jung • Astroloji fenomenini açıklamak gerçekten de çok zor. “Ya şudur ya da budur,” gibi bir açıklama dahi getirebilecek durumda değilim. İşin içine psikolojik açıklama girdiğinde, sadece bir tane “diğer alternatif”ten söz edilebilir: ya şu ya da bu! Benim için, Astroloji de işte böyle bir konumda. - C.G. Jung, Hans Bender’e yazdığı, 10 Nisan 1958 tarihli mektubundan. • Astroloji’nin hiçbir zaman olmadığı kadar büyüyüp geliştiği bir gerçek. En iyi bilimsel çalışmalardan bile daha çok ilgi gören Astroloji kitapları ve dergileri var. Horoskoplarını çıkartırıp yorumlatan Avrupalı ve Amerikalıların sayısı, yüzbinlerle değil, belki de milyonlarla ifade edilebilir. Astroloji hızlı biçimde gelişen bir sanayidir (...) Eğer toplum nüfusunun bu kadar büyük bir bölümü, bilim ruhunun karşıt ucunda durduğu düşünülen bir alana bu kadar ihtiyaç duyuyorsa, bireylerin kollektif psişelerinde de aynı ölçüde büyük bir psikolojik ihtiyaç var demektir. Zamanımızdaki “bilimsel” şüphecilik ve eleştiriler, kollektif psişenin güçlü ve derinlere kök salmış batıl dürtülerini yersiz biçimde telafi etme girişiminden başka şey değildir. - C.G. Jung, analitik Psikoloji Üzerine İki Yazı Astroloji Uzmanı Oğuzhan Ceyhan |
| | |
|
08 Mayıs 2025, 16:28
| #3 |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Carl Gustav JUNG ve Astroloji Yaklaşımı Carl Gustav Jung, psikoloji alanında yer alan en önemli düşünürlerden biridir. Tüm eğitim yaşamını ve üniversitedeki tıp eğitimini Basel’de tamamlamıştır (Ukray, 2016: 9-10). 1875’te İsviçre doğan Jung, çocukluğunu yalnız ve kişiliğini ise içedönük olarak tanımlamıştır (Engler, 2014: 64). Gerçek bilimsel çalışmalarının 1903 yılında yaptığı çağrışım deneyleriyle başladığını belirten Jung, bu deneyleri doğabilimi açısından ilk çalışması olarak değerlendirmektedir (Jung, 2017: 245). 1905 yılında psikiyatri kliniğinde uzman hekim olarak çalışmaya ve Zürih Üniversitesi’nde ders vermeye başlayan Jung, 1907’de yayımlanan ilk kitabı Dementia Praecox’un Psikolojisi’ni yazılarını yakından takip ettiği ve etkisinde kaldığı Freud’a göndermiştir. Aynı yıl Freud’un daveti üzerine Viyana’ya giden Jung’un Freud ile yaptığı görüşmenin 13 saat sürdüğü belirtilmiştir. Freud’un önerisi ile Jung Uluslararası Psikanaliz Derneği’nin ilk başkanı olmuştur (Geçtan, 2014: 158). İlk dönemde Freud’un etkisinde kalan, bu nedenle onun yazılarını ve düşüncelerini takip eden Jung, ilerleyen yıllarda Freud’un görüşlerinden bağımsız ve özgürce çalışarak, “Analitik Psikoloji” adı altında topladığı ekol içinde kendi görüşlerini ve düşüncelerini üretmiştir. Freud’un libido olarak tanımladığı ruhsal enerjiyi psişik enerji olarak adlandıran Jung, psişik enerjinin Freud’un dile getirdiği gibi sadece cinsel güdülerden kaynaklanan bir enerji olmadığını ruhun bütün yapısını içeren bir güce sahip olduğunu açıklamıştır (Ukray, 2016: 11). “Libidonun Simgeleri ve Değişimleri” adlı yapıtı 1912 yılında yayımlandı. Bu durum Freud’la dostluğunun sona ermesine neden oldu (Jung, 2017: 245). 1913’te ise Freud ve onun ekolü ile aralarındaki görüş farklılıklarından dolayı Zürih Üniversitesi’ndeki psikiyatri doçentliğinden, psikanaliz birliğinden, editörlük görevinden istifa ederek, grup ile bağını koparmıştır (Ukray, 2016: 10). Jung, ilk kez 1921 yılında yayımlanan Psikolojik Tipler adlı yapıtının da Adler ve Freud’tan farklı görüşlerini açıklama gereksiniminden doğduğunu belirtmiştir. Bu sorunsala yanıt ararken türler sorunuyla karşılaşan Jung’a göre bireyin yargılarını en başından beri saptayan ve kısıtlayan o bireyin psikolojik türüdür (Jung, 2017: 246). 1927’de Sinolog Richard Wilhelm’in Almanca’dan çevrilmiş Taocu simyaya dair Altın Çiçeğin Gizi adlı eseri Jung’a göndermesinin ardından Jung okurken kendi deneyimiyle tarihsel bir paralellik içerdiğini fark ederek simyanın gizemlerini keşfetmiştir. Jung simya ile ilgili görüşlerini “Simyagerlerin tecrübeleri bir bakıma benim deneyimlerimdi ve dünyalarımız adeta örtüşmüştü. Bu elbette ki benim için önemli bir keşifti: Bilinçdışı psikolojimin tarihsel bir izdüşümüne rastlamıştım” şeklinde açıklamıştır (Steven, 1999: 41-42). Jung, kişisel ruhun dışında önsel bir ortaklık (kolektif bilinçdışı) düşüncesinin ilk kez gördüğü bir rüya ile oluştuğunu belirtmiştir. Başta bunun, ruhun işlevselliğinin daha önceki formlarının izleri olduğunu düşünen Jung, daha sonraları artan deneyimine ve güvenilir bilgiye dayanarak bunların içgüdü formları yani arketipler olduğunu anlamıştır (Jung, 2017: 195). Modern hayattan uzak yaşayan topluluklar üzerinde incelemelerde bulunmak için Amerika, Güneydoğu Asya ve Afrika kıtalarına giden Jung, kolektif bilinçdışı ve kolektif bilinçdışının bilinçle ilişkisi, kişilerin ruhsal gelişimi konularını ele alan araştırmalar yapmıştır. Bu araştırmaları sırasında kolektif bilinçdışı kavramının bireylerin bilinç yapılarının ve düşünce sistemlerinin çok daha eski dönemlere ait yapılarla ilişkili olabileceğini fark etmiştir. 1944’te yaşadığı kalp krizinin ardından ise din temalı çalışmalara ve dini bakış açılarını geliştirmeye ağırlık vermiştir (Ukray, 2016: 10-11). Hayatının son yıllarında Jung’un zıtların gizemi, bölünmeleri, birleşmeleri, soyutluğu ve insan bilincinin kozmik önemi konularına odaklandığı görülmektedir. Bu konulara dair düşüncelerini Anion, Answer to Job ve Mysterium Coniunctionis adlı üç kitapta toplamıştır. (Steven, 1999: 45). Bu kitaplarının yanında otuz kitap ve doksanı aşan makalesi bulunan Jung’un farklı ülke ve bölgelerde birbirinden çok farklı pek çok alanda çalışmaları yer almaktadır (Ukray, 2016: 10,11). Douglas, Jung’un psikoloji alanına en önemli katkılarının arketip ve kolektif bilinçdışı kavramları olduğunu, en iyi bilinen arketiplerinin ego, gölge, anima/animus ve ben olduğunu, kompleksler ve dışadönüklük ve içedönüklüğün psikolojik tutumları ile yakından ilişkili olan düşünce, duygu, sezgi ve duyum olarak psikolojik tipler olduğunu açıklamıştır. Ancak Douglas’a göre Jung’un psikolojisinin mihenk taşı; ego/ benlik ve bilinç/bilinçdışı arasındaki tüm karşıtlıkları bütünleştirmek ve uzlaştırmak için yapılan ve insanın psikospritüel gelişimini merkeze alan bireyleşme sürecidir (2018). Bu çalışmada Douglas’ın da belirttiği gibi, Carl Gustav Jung’un psikoloji alanına kazandırdığı kavramları, kuramları ve eserleri Jung’un kuramsal bakış açısı temelinde ele alınmıştır. Çalışmada Jung’un hayatına giriş bölümünde kısaca yer verilmiştir. Ardından Jung’un kurduğu analitik psikoloji kuramı, bilinç, kişisel bilinçdışı, kompleksler, kolektif bilinçdışı, arketipler kavramları incelenmiş; kişiliğin işleyişi, yaşam dönemleri, içe ve dışa dönük kişilik tutumları, psikolojik tipler, kişilik kuramı, eşzamanlılık ilkesi, astroloji ve simya, psikoterapi yaklaşımı ve rüya analizi konularına yer verilmiştir. Sonuç kısmında ise Jung’un düşünce yapısı üzerinden günümüz toplumsal yaşamına olan etkileri ve kavramları iletişim psikolojisi açısından analiz edilmiştir. Analitik Psikoloji Carl Gustav Jung geliştirdiği analitik psikoloji kuramını Freud’un psikanaliz kuramının temelleri üzerine kurmuştur. Bilincin varlığını kabul eden Jung, insan ruhunu bilinç, kişisel bilinçdışı, kolektif bilinçdışı olmak üzere üç bölümden oluşan bir yapı olarak tanımlamıştır (Ukray, 2016: 17). Jung’a göre analitik psikoloji, duyu işlevleri, duygusal fenomenler, düşünce süreçleri gibi bireysel işlevleri önce ayırıp ardından onları araştırma amacı için deneysel koşullara maruz bırakmamasıyla deneysel psikolojiden ayrılır. Analitik psikoloji, psişenin bütünlüklü yapısı ile daha çok doğal bir fenomen olarak ilgilenir (Jung, 2015b: 109). Jung, analitik psikoloji ile ilgili görüşlerini şu şekilde açıklamıştır: “Analitik psikoloji ve daha önceki psikolojiler arasındaki fark; analitik psikolojinin en zor ve karmaşık süreçlerin bile üstesinden gelmekten çekinmiyor olmasıdır. Diğer bir farklılık ise yöntem metodumuzda yatar. Özenle hazırlanmış bir laboratuvar ekipmanımız yoktur; bizim laboratuvarımız dünyadır. Testlerimiz insan yaşamının fiili, günlük oluşları ile ilgilidir, deneklerimiz ise hastalarımız, akrabalarımız, arkadaşlarımız ve sonuncu ama son derece önemli olan kendimizizdir. Kader, deneyi uygulayanın rolünü oynar. Herhangi bir iğne ucu, yapay şok, sürpriz ışık ve laboratuvar deneyi için gereken araç gereç yoktur; bizim materyallerimizi gerçek hayatın umutları ve korkuları, acıları ve neşeleri, hataları ve başarıları sağlar” (Jung, 2015b: 109-110). Jung’un analitik psikoloji kuramında hekimin kendisini de bir denek olarak tanımlaması ve yöntem metodu ile diğer psikoloji kuramlarından farkını ortaya koyduğu görülmüştür. Jung’un kuramsal temelini sunduğu Analitik Psikoloji okulu, arketiplerin özünde yer alan imge ve resimler üzerinde çalışmakta, bu okulda imgelerin birden çok anlamlılıkları ve karmaşıklıkları, çok daha belirgin ve kesin bir tanımı anlatan cümlelerin açıklığından farklılık göstermektedir (Jung, 2003: 11). “İnsan sonsuzdur, sınırlanamaz, haritası çizilemez” görüşüne sahip olduğu için düşüncelerini bir sistem halinde tanımlamayan Analizi gerçekleştiren hekimin de analiz sürecinden geçmesi gerektiğini savunan ilk kişi olan Jung, oluşturduğu düşüncelerini içeren ekol klasik psikanalizden birçok yönden farklılık gösterdiğinden dolayı kendi psikolojisini Analitik Psikoloji olarak adlandırmıştır (Jung, 2006: 86). Hekimle hastanın karşılıklı konuşmalarının kesinlikle bölünmemesi gerektiği inancı nedeniyle hastalarının divana uzanmalarını istemeyen Jung, hastalarını Freud’a göre daha uzun aralıklarla görmek isteyen bir psikiyatristtir. Hastaları ile içinde bulundukları duruma bağlı olarak haftada en az bir en çok ise dört kez görüşmeyi tercih eden Jung, tedavi sürelerine belirli zamanlarda ara vermek gerektiğini belirtmiştir. Bu ara verme dönemlerinin ise bilinçdışının analitik tartışmaya tepki gösterme zamanı bulması ve yaşamın normal akışının devam edebilmesi için gerekli olduğunu düşünmektedir. Bununla birlikte hastanın edilgen rolünün aşırı derecede belli edilmiş olmasını klasik psikanaliz tekniğinin sakıncalı yanı olarak tanımlamıştır. (Jung, 2006: 86-87). Bilinç Bilinç, bireyin çevreye dönük tarafıdır. Bireyin bilinçli olması hem çevresinde olup biteni algılaması hem de kişinin kendisini tanıması ve çevresiyle ilişki halinde olduğunu fark etmesi anlamına gelir. Psişenin doğrudan birey tarafından bilinen kısmı olan bilinç Jung’a göre, yaşamın erken yaşlarından itibaren bilinçdışı okyanusundan yavaş yavaş yükselerek oluşan kısmıdır (Horozcu, 2015: 115). Bilinci; bilinçdışı sebeplerden dolayı tüm zayıf düşüncelere egemen olacak niteliğe sahip duygusal bir eğilim olarak tanımlayan Jung, günümüzde genel düşünceden başka bir biçimde düşünmenin töreye aykırılık, bir bozukluk, oyunbazlık; yanlış, hastalıklı, lanetli bir şey olduğunu, ciddi toplumsal tehlikelere yol açacağını ileri sürmüştür (Jung, 2016a: 23). Bilincin tüm işlevleri bilinçdışında önceden hazır bulunur. Bilinçdışında da bilinçten farksız olarak güdüler, öngörüler, duygular ve düşünceler yer almaktadır (Jung, 2016a: 33). Jung’un bilinç ve bilinçdışına ilişkin görüşleri ışığında bilinçdışının insan ruhuna ilişkin verilere daha derin ve daha kapsamlı şekilde ulaşabildiği ve insanın iç dünyasını anlama noktasında bilinçten daha işlevsel yapıya sahip olduğu sonucuna varılmaktadır. Ego Ego; kişilerin olaylara ilişkin algıları, düşünceleri ve duygularından oluşan bilinçli zihin yapısı olarak tanımlanır. Kişilerin ego sayesinde bir düşünceleri, anıları ya da bir duygularının farkına vardığı belirtilmektedir. Bu anlamda bilincin seçici bölümü olan ego, bir damıtma aygıtına benzetilir. Egoya ulaşan ruhsal olayların çok azı bilinç düzeyine çıkabilir. Bu nedenle insanlar günlük yaşantılarının birçoğunun farkında olmayabilir. Jung bu noktada egonun önemine değinerek egonun bu görevinin olmaması halinde, insanın bilincinin gerekli olandan çok daha fazla oranda duygu, düşünce, algı ve anılar ile dolu olacağını, bu durumun ise insanların katlanması açısından zorluk teşkil edeceğini açıklamıştır (Geçtan, 2014: 162). Jung’a göre bilincin merkezinde ego vardır. Ego bilincin öznesi konumundadır. İç veya dış kaynaklı olarak meydana gelen tüm olayların veya olguların anlamlandırılabilmesi için egonun süzgecinden geçmesi gerekir (Horozcu, 2015: 115). Egonun bireyin gündelik yaşantısını sürdürebilmesini sağlayan içsel ve dışsal uyarıcıları ve bilgileri filtre ettiğini açıklayan Jung, egonun olmaması halinde bireyin yaşanan ve bugün yaşanmakta olanları, hayal ile gerçeği ayırt edemeyeceğini belirtmiştir (Jung, 2016b: 140). Kişisel Bilinçdışı Bilinçdışında kişisel ve kolektif olarak iki bölüm bulunmaktadır. Kişisellikten tamamıyla uzak, evrensel bir olay olduğu ve içeriklerine her yerde rastlamak mümkün olduğundan dolayı kolektif bilinçdışına ortak bilinçdışı da denir. Kişisel bilinçdışında ise unutulmuş hatıralar, bastırılmış duygular, yaşantılar ile bilinç düzeyine çıkamamış olan algılamalar ve bilinç düzeyi için henüz olgunlaşmamış içerikler yer almaktadır (Jung, 2006: 144-145). Jung’a göre öznel olanlar aşırı simgesel olurlar ve kişinin daha sonraki psişik hayatı için büyük önem taşırlar. Yaşamın en erken izlenimleri sonunda unutulur ve Jung’un “Kişisel Bilinçdışı” olarak tanımladığı şeyin çocukluk katmanını oluştururlar. Kişisel bilinçdışı kişi tarafından bilinçte ya da bilinçdışında kazanılıp unutulmuş, bastırılmış ya da subliminal olan her şeyi içerir. Bu materyal kolayca tanınabilen kişisel bir damgaya sahiptir (Jung, 2015b: 136).
__________________ Hanif kalmak cesaret ister... |
| | |
|
08 Mayıs 2025, 16:29
| #4 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Carl Gustav JUNG ve Astroloji Yaklaşımı Kompleksler Jung’a göre kişisel bilinçdışı temel olarak komplekslerden oluşur. Bunlar; duygu-heyecan olarak yoğun fikir, düşünce ve imgelerden oluşan birbiriyle bağlantılı gruplardır. Gruplaşma eğilimi gösteren ruhsal olgular olan kompleks ancak bu yolla daha etkili iş görürler. Bunun nedeni, komplekslerin belirli bir arketiple bağlantılı olma eğilimi göstermeleridir. Yaygın olarak verilen örnek, “anne kompleksidir”. (Snowden, 2012: 75). Kompleksler insanın geçmişinde küçüklük çağlarında veya yakın geçmişte yaşadığı bir olay sonucunda gelişebilmektedir. Kişilerin kendi yaradılışlarını bütünsellik içinde tanımlayamamasını Jung komplekslerin temel sebebi olarak görmektedir. Kompleks kavramını şekillendiren, komplekslerin kişisel bilinçdışındaki varlığını çağrışım testleriyle kanıtlayan Jung, belli ölçütlere göre belirlediği sözcüklere deneklerinin tepki vermesini beklemekte, doktorun söylediği her sözcüğe deneğin düşünmeden zihninde çağrıştırdığı ilk sözcüğü açıklaması istenerek çağrışım testlerini uygulamaktadır. Denetlemek için bir süre sonra, deneğin tüm verdiği tepkilerini hatırlaması istenmekte, tepki verilinceye kadar geçen süre, hatırlayamama veya hatalı hatırlama vb. başka problemlere dikkat çeken tepki biçimleri sayesinde sözcüklerin kompleks ile ilişkisi ortaya çıkarılmaktadır (Snowden, 2012: 46). Kompleks, bilincin denetiminden bir bölümüyle ya da bütünüyle kurtulmuş apayrı ruhsal bir varlık oluşturur. Ortaya çıkmaları ya da kaybolmaları insanın iradesi dışında gerçekleşir. Bu nedenle kompleksler kesin bir özerklik taşır, yani kendi istekleri doğrultusunda gidip gelen ruhsal öğelerdir (Jung, 2016a: 147). Jung’a göre kompleksler, aynı zamanda ruhun yaşamsal belirtileridir. Komplekslerin tartışılmaz izlerine her toplumda ve her dönemde rastlanmasının nedeni de budur. En eski yazın eserlerinde bile yer alır. Örneğin; Gılgamış Destanı güç kompleksini betimler (Jung, 2016a: 166) Kolektif Bilinçdışı Kişiye özgü algılamaların yer almadığı kolektif bilinçdışı kalıtımsal bir olgu, atalardan miras kalan bir beyin yapısı problemi, bütün insanların, hayvanların bile paylaştıkları bir miras, bireysel ruhun temeli olarak tanımlanmaktadır. Kolektif bilinçdışı aynı zamanda insanların tarih çağlarına, toplumlara, ırklara bakılmaksızın, dünyanın kuruluşundan bu yana meydana gelen evrensel durumlara karşı gösterdiği kalıplaşmış davranış biçimlerini içerir (Jung, 2006: 33). Kolektif bilinçdışı bireylerin atalarından miras kalan kalıtımsal davranış kalıpları, ırktan ırka ve soydan soya geçen kalıtımsal davranış özelliğidir (Eren, 2017: 88). Kolektif bilinçdışı en eski ilkel toplumsal dönemlerin kalıntıları olarak bireylerin belleklerine yansıyabilir ve çağdaş insanın yaşantılarında kalıcı izler bırakabilir. Jung bu anlamda kolektif (ırksal) bilinçdışını bir arketip olarak tanımlamıştır (Topses, Serin, 2012: 49). Kolektif bilinçdışı, kişinin tarihsel geçmişine, atalarına dayanan farkında olmadan bugüne kadar taşınan birtakım dürtüleri, korkuları, duyguları ve durumları içine almaktadır (İnce, 2014: 99). Jung’un bütün insanlığın ortak mirası olarak gördüğü kolektif bilinçdışı, insanoğlunun geçmiş dönem yaşantılarını ve buna dair izlenimleri içermekte, bugüne yansımaları düşler, masallar ve dini coşkular gibi ritüellerle ortaya çıkarılmaktadır (Gürses, 2007: 79). Kişisel bilinç dışı ve kolektif bilinçdışı arasındaki ayrıma dikkat çeken Jung’a göre kişisel bilinçdışı her birey için benzersiz iken kolektif bilinçdışı paylaşılmaktadır. Jung kolektif bilinçdışını ben ötesi olarak tanımlamaktadır (Engler, 2014: 68)
__________________ Hanif kalmak cesaret ister... |
| | |
|
08 Mayıs 2025, 16:31
| #5 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Carl Gustav JUNG ve Astroloji Yaklaşımı Arketipler Arketip psikoloji literatürüne Carl Gustav Jung tarafından kazandırılmış olan bir kavramdır (Ukray, 2016: 103). Kolektif bilinçdışını oluşturan unsurlar olan arketiplerin etkileri bütün sanat eserlerinde görülmekte, bu eserler insanlığın ortak malı izlenimi vermektedir (Geçtan, 2014: 166). Jung arketipleri, duygusal yönü oldukça güçlü olan evrensel düşünce biçimleri olarak tanımlamaktadır (Karahan, Sardoğan, 2004: 14). Arketipler her insanın yapısında var olan ve kalıtımsal olarak da nesilden nesile devam eden varoluşsal kodlardır. Yunanca “arkhetypos” kavramından türetilen arketip, evrensel ve süreklilik taşıyan ilk imgeler, karakterler ya da kalıplar olarak tanımlanır (Darıcı, 2013: 77). Arketiplerin etkileri insanları doğumu, ölümü, doğal afetler, ergenlik dönemi vb. büyük tehlikeler veya hoşa giden yaşantılar gibi tüm insanlık durumlarında belirgin olarak görülmektedir (Serrican, 2015: 1463). Arketipler insan ruhunun her yerde belirgin bazı muhtevalarına işaret eden kolektif bilinçdışının kaçınılmaz bir uzantısıdır (Öztekin, 2011: 296).Kelime anlamı kök örnek olan arketipler Jung’a göre varlığı en uzak geçmişe dayanan ilk görsellerdir. Jung, tüm arketiplerin kökenini kolektif bilinçdışına dayandırmakta ve kolektif bilinçdışı sayesinde insanların atalarının geçmişi ile bağ kurabildiğini vurgulamaktadır (Yakın, Ay, Yakın, 2012: 28). Jung’un arketip kavramı insan deneyiminin özüdür. Çağlar boyunca insanlar benzer deneyimlere sahip olmuştur, bunlardan bazılarını kavramsallaştırması zordur. İnsan zihni zihinsel olarak anlaşılmayanları sembolik olarak ifade etmeye eğilimlidir (Meadow, 1992: 188). Arketipleri bilinçdışı ruh sürecini kurmaktan sorumlu resmi etkenler olarak tanımlayan Jung’a göre arketipler davranış şekilleridir (Hogenson, 328). Kişiliğin oluşumunda çok önemli bir rol oynamalarından dolayı Jung; persona, anima ve animus, gölge ve ben olarak adlandırdığı bu arketiplere özel bir önem vermiştir (Geçtan, 2014: 166). Arketiplerin doğrudan görülemeyeceği ve sunulamayacağı belirtilerek, öneğilim olarak arketip iddiasında bulunulması halinde bireyselleşme yoluyla filtrelenmiş imajlar olarak bilinçli zihin içinde sunulduğu açıklanmıştır (Johnson, Morgan, 2020). Kavut ise Jung’un hem arketipleri uzun bir süreçte nesilden nesile aktarılan, özel bir damga kabul edilmiş formlar hem de bir efsane ve masal olarak tanımladığını ifade etmiştir (2020: 465).
__________________ Hanif kalmak cesaret ister... |
| | |
|
08 Mayıs 2025, 16:33
| #6 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Carl Gustav JUNG ve Astroloji Yaklaşımı Persona: Maksatlı benimsenen tutum olarak tanımlanan persona, Antik dönemde oyuncuların taktıkları maskenin adı olarak da bilinmektedir. Bu maskeyle özdeşleşen insana bireyin karşıtı anlamında persona denir (Jung, 2016b: 56). Persona insanın kamusal yüzü olup, kişi bu yüzü hem bilinçli hem de bilinçdışı olarak takınabilir (Snowden, 2012: 87). Kendilik her kişinin bilinçaltında var olan arketiplerle özdeşleşme aracılığıyla gelişir. Persona diğerlerinin beklentilerine yanıt vermek için inşa edilmiş, ortaya sürülen herkese açık kendiliktir (Magnavita, 2016: 93). Gölge: Kişilerin cinsiyetini temsil eden ve hemcinsleriyle olan ilişkisini düzenleyen arketip gölge olarak tanımlanmıştır (Geçtan, 2014: 169). Jung’a göre toplumsal yönün sürdürülmesi için gölge, persona tarafından bastırılmalıdır. Bunun nedenini ise gölgeyi içgüdüsel ve ilkel tarafta, güçlü ve tehlikeli bulması olarak açıklamıştır. Ego ve gölgenin işbirliği yapması durumunda kişinin kendini yaşam dolu hissettiği, zihinsel işlevlerinin canlandığı ve aynı zamanda bedensel etkinliğinin de arttığı belirtilmektedir. Kişinin bunalım veya sorun yaşadığı dönemlerin, egonun denetim altında tutulduğu gölge arketipinin egoyu bastırdığı anlar olduğu, kişilerin aldığı ani kararlar ve kararsızlık durumlarında da gölgenin etkin işleve sahip olduğu da açıklanmıştır. Bu anlamda gölgenin reddedildiği kişiliğin sönük kalacağı ifade edilir (Ukray, 2016, ss.86-87). Jung, gölgeyi kişisel zayıflık ve kusurların ortaya çıkarıldığı kişisel gölge ve tüm insanların ortak davranışlarını temsil eden kolektif gölge olmak üzere iki bölümde açıklamıştır (Namlı, 2007: 1212). Jung’un kişiliğin olumsuz yanı olarak tanımladığı gölge, kişinin yeterince gelişmemiş işlevleri, kişisel bilinçdışı içerikleri, saklamak istediği, hoş olmayan niteliklerinin toplamı anlamına gelmektedir. Jung’a göre analiz sırasında insanın karşısına çıkan ilk arketip, genellikle gölgedir (Storr,2006: 75). Gölge, kişinin karakterine yansıma, rüyalar veya semboller gibi farklı şekillerle ortaya çıkan bilinçaltının karanlık güçleri olarak bilinmektedir (Şimşek, Şenocak,2009: 115). Anima ve Animus: Kişilerin içedönük taraflarını erkeklerde anima arketipi kadınlarda animus arketipi tanımlamaktadır. Anima ve animus arketipleri ruhun tamamlayıcı karşı cinsiyetini ortaya çıkarmakta, ben ve bilinçdışının bireyin iç yaşamında dengesini sağlamakta, bu arketipler ile ruhun hem kişisel tepki vermesi sağlanırken hem de karşıt cinsiyetin bireydeki yaşantısının yansımaları sergilenmektedir (Jung, 2006:72,73). Jung’a göre anima ve animus arketipleri hem kadınların hem de erkeklerin birbirleriyle olan ilişkilerini etkilemekte, erkeklerin içlerinde kadınlara ait özelliklerini ve kadınların da erkeklere ait özelliklerini fark etmelerini sağlamaktadır (Şimşek, Şenocak,2009:118). Ben: Bilinçdışındaki diğer arketipleri ve arketiplerin bilince erişimini düzenleyen ve örgütleyen ben arketipi, kişiliğin bütünleşmesini sağlar. Bir insanın kendisini uyum içinde hissedebilmesi ben arketipiyle ilgilidir. (Geçtan, 2014:171). Ben arketipinin orta yaşlarda gelişmesinin sebeplerini kişiliğin ancak bu yaşlara gelindiğinde ortaya çıkması ve kişiliğin bu yaşlarda tam olarak gelişmiş ve bireyselleşmiş olması olarak açıklamıştır. (Ukray, 2016: 87).Ben arketipi Jung’a göre bilinç ve bilinçdışı olmak üzere her iki alana doğru uzanan bir yapıya sahiptir. Jung, bu açıdan bilinç ve bilinçdışını birbirinin karşıtı ancak aynı zamanda tamamlayıcı iki yapı olarak açıklamıştır (Jung, 2006: 32).
__________________ Hanif kalmak cesaret ister... |
| | |
|
09 Mayıs 2025, 12:54
| #7 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Carl Gustav JUNG ve Astroloji Yaklaşımı Kişiliğin Dinamiği 1-Eşdeğerlik İlkesi: Eşdeğerlik ilkesi, kişiliğin bir bölümündeki enerjinin azalması ya da yok olması durumunda benzer miktarda enerjinin başka bir ruhsal öğede ortaya çıkması olarak tanımlanır. Bir başka deyişle psişede enerji yok olmamakta, sadece bir ruhsal öğeden diğerine geçerek dönüşüm yaşamaktadır (Geçtan, 2014:176). 2-Entropi İlkesi: Kişilik dinamiğini tarif etmek için Jung tarafından adapte edilen entropi ilkesi, psişede enerji dağılımının psişenin bütün bölümleri arasında bir denge sağlama çabasıdır. Daha geniş bir tanımla entropi, enerji değiş tokuşunu bütün kişilikte ayarlayarak, tam dengeli bir sistem gerçekleştirmeye çalışır (Hall, Nordby, 2006: 68). 3-Karşıtlıklar İlkesi: Ergenlik çağındaki temel bir ilke olan karşıtlıklar ilkesinde kişilerin bu olayı tanıması şart olarak görülmüştür. Bir psikoloji kuramının karşıtlık ilkesine dayanması gerektiğini belirten Jung, bu ilkenin olmaması halinde sağlık bir denge oluşturulamayacağı için kendi kendini otomatik ayarlayan bir sistem olmayacağını vurgulamıştır (Jung, 2006:141). Karşıtların birbirine yaklaşması ve kişiliğin karşıt yönlerinin farkında olup bunları kabul etmek Jung tarafından aşkınlık (transcendence) olarak tanımlanmıştır. Bu durum sağlıklı kişiliğin bir özelliği olarak kabul edilmiştir. Jung’a göre aşkınlık kişiye, kendisini gerçekleştirebilmesi için gereksinim duyduğu, başka insanların fikirlerinden ve dış dünyadan elde edemeyeceği bir kılavuz sağlamaktadır (İnanç, Yerlikaya, 2012:69-70).
__________________ Hanif kalmak cesaret ister... |
| | |
|
09 Mayıs 2025, 12:55
| #8 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Carl Gustav JUNG ve Astroloji Yaklaşımı Kişiliğin Gelişimi Jung, insan hayatını bireyleşme ve bütünleşme olarak iki temel bölüme ayırmıştır: Bireyleşme olarak tanımladığı ilk bölümde kişilerin daha çok biyolojik özelliklere ve toplumsal boyuta önem verdiği bütünleşmede ise kültürel ve ruhsal yönlerin önem kazandığı ifade edilmiştir (Ukray, 2016: 90). Bireyleşme: Yaşamına ayrımlaşmamış bir bütün olarak başlayan insanlar yaşamlarını devam ettirdikçe kişilikle rindeki sistemlerin her biri birbirinden farklılaşmamaktadır. Ayrıca her bir sistem de kendi içinde ayrımlaşmaya uğrar. Jung bu gelişim sürecini bireyleşme olarak adlandırmıştır (Geçtan, 2014: 179). Bütünleşme: Bireyleşme ile iç içe olan bütünleşme sürecinde kişiliğinin bütün yönleri bireyleşen kişilerin bu aşamada kişiliğinin birbirine zıt özellikleri birleşmekte ve bu birleşim ben arketipini oluşturmaktadır (Ukray, 2016: 91). Mandala: Jung, mandalayı biçimlendirme, değiştirme ve ölümsüz zihnin sonsuza dek sürecek yeniden yaratılışı olarak tanımlamıştır. Jung’a göre mandala insanın her şey yolunda gittiği sürece uyum içinde olan ama kendini aldatmaya hiç dayanamayan benliği, yani kişiliğin bütünlüğü olarak da tanımlanır. Bir başka deyişle mandalalar, kişinin benliğinin ne durumda olduğunu gösteren şifrelerdir. Dolayısıyla mandalalarda kişi tüm benliğinin devinimini görebilmektedir (Jung, 2017: 234). Jung’un “Mandala Simgeciliği Üstüne” adlı yazısında elli üç mandala bulunmaktadır. Mandalalar, içinde karmaşık dengeli desenler bulunan (psişenin simgeleri) yuvarlak biçimlerdir. Jung mandala biçimleri çizerken, kendileri üzerinde yatıştırıcı etkisi olduğunu hastalarının çoğu kez kabul ettiklerini belirtmiştir (Hall, Nordby, 2006: 84).İlk mandalayı 1916’ta çizdiğini açıklayan Jung’a göre mandala, Birinci Dünya Savaşı sonuna doğru karanlığından sıyrılabilmesinde önemli rol oynayan olaylardan biri olmuştur (Jung, 2017: 232). Bu noktada mandalanın sadece hastalarında değil, Jung’un kendisi üzerinde de yatıştırıcı bir etkisi olduğu sonucuna varılmaktadır.
__________________ Hanif kalmak cesaret ister... |
| | |
|
09 Mayıs 2025, 12:56
| #9 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Carl Gustav JUNG ve Astroloji Yaklaşımı Kişilik Tutumları Jung psikolojisinde insanların tüm ruhsal süreçlerini etkileyen iki davranış biçimi bulunmaktadır (Jung, 2006: 37). İçedönük ve dışadönük olarak her iki davranış biçiminin de zeka gibi kalıtsal özellikler içerdiği gözlenmektedir. Bu açıdan, içedönük kişiler motivasyon ve sosyal baskılara daha açık kişiler iken dışadönük bireyler motivasyon ve sosyal baskıya daha kapalı özelliktedir (İnceoğlu, 2011: 175). İçedönüklük: İçedönüklükte davranışı belirleyen ölçütler özneldir (İsen, Batmaz, 2006: 176). İçedönük kişiler; daha çok düşünceler, duygular, hayal ve fantezileri gibi kendi içsel dünyalarına yönelirler (Sayar, Dinç, 2008: 101). Jung’a göre içedönük davranışlar geri çekilme özelliğini içinde barındıran nitelikte olmaktadır. İçedönüklerde psişik enerji de içeriye doğru akmakta, kişisel etkenler üzerinde yoğunlaşmakta, temel faktör olarak iç gereksinim vurgulanmaktadır. Jung, bu davranış biçimini içedönük olarak tanımlamaktadır (Fordham,2015: 38). Dolayısıyla içedönükler içe dönmeyi kullanarak kendilerine döner; bu kişiler yalnızlığı seven, sessiz tiplerdir (Magnavita, 2016: 93). Dışadönüklük: Dışadönüklük; uyum ve tepkilerin, dışsal normlara, nesnelere, ortak değerlere, durumsallıklara vb. göre ayarlanmasını ifade etmektedir (İsen, Batmaz, 2006: 176). Dışadönük kişiler dıştaki nesneye göre düşünen ve eylemde bulunan, ilgisi özneden çok nesneye bağlı olan, kendini daha çok kendi dışındaki dünyaya yönelten bireylerdir (Jung, 2006: 37). Dışadönük kişilerde psişik enerji dışarıya doğru akmakta, olaylara, insanlara ve nesnelere ilgi, insanlarla ilişki içinde olmak ve onlara bağlılık dışadönük davranışın özellikleri arasında gösterilmektedir(Fordham, 2015: 38). Dışadönükler dışa dönmeyi kullanarak dışarıya yönelir; her şeyin ortasında olmayı seven, doğal dünyayı ve başkalarıyla olmayı seven tiplerdir(Magnavita, 2016: 93
__________________ Hanif kalmak cesaret ister... |
| | |
|
09 Mayıs 2025, 12:58
| #10 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Carl Gustav JUNG ve Astroloji Yaklaşımı Kişiliğin İşlevleri Kişiliğin düşünme, duygu, sezgi ve duyum olmak üzere dört ana işlevi vardır. Düşünme: Kişilerin olayları, kişileri veya durumları algılaması, fark etmesi, tanıması, yargılaması, öğrenmesi, anımsaması, kendi zihninde yorumlaması ve değerlendirmesi çoğu zaman ise konuşma yoluyla mantıksal çıkarımlarda bulunmasına olanak sağlayan kişiliğin işlevidir (Jung, 2016: 34).Kısaca, düşünme yoluyla olayları anlama, sorunlara çözüm üretebilme çabasını içermektedir (Ukray, 2016: 156). Hissetme (Duygu) : Dünyayı “iyi ya da kötü, uygun ya da uygun olmayan ” şeklinde duygulara dayanarak algılamaktır (Jung, 2016: 34). Hissetme, bireye bir şeyin hoş olup olmadığını bildirir. Çoğunlukla sıcakkanlı, yaratıcı kişilerin baskın özelliği olan hissetme işlevine sahip duyarlı insanların güçlü bir değerler kavrayışı vardır ve onlar için insan ilişkileri önemlidir (Snowden, 2012: 144-145). Duyum: Jung, duyumsama ile algılamayı kastederek, duyumsamanın kişilere dış dünyada bir şeyin var olduğunu bildirdiğini ve aynı zamanda bu şeyin neye benzediğine ilişkin bilgi verdiğini açıklamıştır. Dünyasını nesnelerin nasıl göründüğü, sözcüklerin seslerinin neye benzediği vb ile değerlendiren bu tür kişi ağırlıklı olarak duyu organları aracılığıyla algılanan bilinçli duyu izlenimlerini temel alır (Snowden, 2012: 145) Sezgi: Sezgi Jung’un çalışmalarının, uygulamalarının ve felsefi mirasının merkezinde yer alır (Pilard, 2018: 65). Düşünce ya da duygu işlevlerinin herhangi bir etkisi olmadan insanların yaşamlarını sezgilerine dayanarak değerlendirmesidir. Genellikle mantığa ve yargılamaya dayanmaksızın gelecekte olabilecekler hakkında bazı düşüncelerin, hislerin, tahminlerin içgüdüsel olarak hissedilmesidir (Ukray, 2016: 156).Jung bu dört işlevin her birinin insanda var olmasına karşın çoğu kez birinin ağır bastığını, bu durumun ise bireyin toplumsal, zihinsel ve kültür düzeyine göre değiştiğini belirtmiştir (Jung, 2006: 34-35).
__________________ Hanif kalmak cesaret ister... |
| | |
 |
| Etiketler |
| astroloji, carl, gustav, görüşleri, jung, jungın |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Carl Gustav Jacob Jacobi Biyografisi,Carl Gustav Jacob Jacobi Hayatı | AftieL | Bilim Adamları | 0 | 18 Mayıs 2014 20:35 |
| Carl Gustav Hempel | Elysian | Felsefe | 0 | 10 Mayıs 2014 10:09 |
| Keşfedilmemiş Benlik - Carl Gustav Jung | Afrodit | Kitap Tanıtımları | 0 | 30 Temmuz 2013 20:41 |
Hybrid-Şeklinde
