Cevap: Düş'{üş}ler ~
 

Cevap: Düş'{üş}ler ~
 

Evler büyük dedikçe büyük
Ben insanların en garibi
Uzağı ilk defa kavradım
Görür yahut dokunur gibi

Eski bir saçakta kuşlarla
Yele yağmura karşı oturdum
İç içe daireler çiziyor
İçine adını yazıyorum

Gün uzun türküsünü bitirdi
Karlı dallara yürüdü karanlık
Yalnızlık çekilmez bu vakit
Delirdi denizde yosun çayda balık
Gel artık

Gülten Akın

Cevap: Düş'{üş}ler ~
 

insan
insanın
kurdudur.
demişti Thomas Hobbes bir gün;
insanı tüm sıfatlarından sıyırıp,
-annebabasevgilidostdüşmanyakınuzakiyikötü-
tüm sıfatlardan sıyırıp,
demişti ki;
insan insanın kurdudur.
insanlığa daha büyük bir öğüt veremezdi.
unutma demişti, kim ne sıfatı alırsa alsın üstüne kurdudur bir insanın bir insan demişti,
bir gün geldiğinde, çakıştığında çıkarlar,
yer her insan bir diğerini demişti.
biz meseleyi çok yanlış anladık,
bir çoğumuz da hiç anlamadı.
insan insanın kurduydu, üstelik koyun postunun altındayken hep.

giz.

Cevap: Düş'{üş}ler ~
 

Size o korkunç camların ardındaki tekil şahıs hikayelerini anlatmak isterdim,
ama öyle yoksunuz ki,
öyle yoksunsunuz ki,
anlatsam kelimeleri duymazsınız,
duysanız anlamazsanız,
üstünüzde bir gri bulut dolaşır sonra dağıtıverirsiniz ellerinizle,
hepsi bu.
Oysa anlatmak ve anlamak en temel iletişim yöntemimizdi,
artık hiçbirimiz kendimizi bile anlamıyoruz,
bir başkasıyla ilgili her şey iç karartıcı,
hepsi bu işte,
hepsi.

giz.

Cevap: Düş'{üş}ler ~
 

Sakin ol giz dedim kendime, sakin ol insanlar yanıltabilirler bazen,
kendi yanılttığın, hayal kırıklığına uğrattığın insanları düşünsene ? dedim.
Senin yaptıklarını biri sana yapsa ortalığı velveleye verirdin, oysa karşındakiler hep anlamaya çalıştılar seni, özveriliydiler.
Elbet üzdüklerin gibi üzenlerinde olacak hayatta, içini böyle derin oymasalardı oraya şiirleri, şarkıları, edebiyatı, felsefeyi nasıl sığdırabilirdin ki, dedim.
Bunca yakına gelmeselerdi, gittiklerinde özlemi ‘gerçekten’ nasıl öğrenebilirdin ki.
Mutsuz uyanma artık, dedim. Hüzünlen ama hüzün yüzünde bir perde gibi kalsın çoğu zaman onu yüreğine işlemeye kalkma, çünkü sen insansın. Yararlıyken, sevgi ve huzur doluyken güzelsin, dedim.
Birilerinin elinden tutup onlara yollarında eşlik edip, vardıklarında kaybolmalısın. Tüm o insanları yüreğine sığdıramazsın,
kimsenin yüreğine de sığamazsın sen artık, anla bunu.
dedim.
Biliyorum çok yalnızsın, kendini sürükleyip o boşluğa götürüyorsun sürekli ama herkes kalabalık olacak diye bir kaide yokki sende yalnız olanlardansın. Bunu sevmeyi, alışmayı öğrenmelisin.
Kimi insanlar yüreklerde kalıcı olurlar, hiçbir şey yapmasalar da doğaları öyledir,
sen geçici olanlardansın,
dedim.
şimdi bir şarkı aç kendine, pencereden bakma bugün.
kahve yerine çay iç,
gözyaşı düşürmek yerine, tebessüm et,
dedim.

giz.

Cevap: Düş'{üş}ler ~
 

Bır sabah benı ne guzel guldurdun dıye yazmıstım sana @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...].. bu sabah ta ne guzel aglattın dıyecegım..buraya yazmam ne kadar dogru bılmıyorum ama emınım sen benı anlarsın.. hanı ıcın cok doludur ama sen kıtlenmıssındır ve dokulmez bısı bıde bakarsın bırı senın yerıne derlesmıstır kendıyle..


Bugun o sensın..hüznü yerlestırme yüregıne..cunku belkı de daha bı cok hüzünlü kadının gozyasına ortak olucaksın o yuzden bu sabah cayımı senınle ıctım ben.. optum hüznünden.. sevgıyle..

Cevap: Düş'{üş}ler ~
 

Cevap: Düş'{üş}ler ~
 

Hanı hep derız ya hıc kımse bır baskasını bılemez en derınınde, bu sabah senı okudugum da yasadıgım buydu kendı kalbının ıcıne bakar gıbı olması ınsanın her zaman mumkun olmuyor ki..


Senın de dedıgın gıbı hüzünleniyoruz elbette ama hüznün yüreğimize işlemesine izin vermiyoruz:) kocaman gülümsemelere devam, şarkıya, siire, denize, gunese aşkla bakmaya devam..:(bear):

Cevap: Düş'{üş}ler ~
 

Onun bir sözcüğüyle yaşamımda
yer alan her şeyi çöpe atmak isterdim
gelgelelim aşk değil bu, aşk hiç değil
bir şey arayan bir kadının aradığı şeyle
karşılaştığında kendine iskambillerden
kurduğu bir hayatın yıkılması gibi
bir şey bu.

Aşk değil ki bu…

/ Lale Müldür.

Cevap: Düş'{üş}ler ~
 

Bazen, bazı şeyler ağlayarak yazılır. Bazı şeyler ertelenmez. Ve bazı günler, yutkunamazsınız...
Büyüdüm !
Büyümek zorunda bırakıldım.
Emeklemeden, yürümek..
Kocaman yaralara sahip oldum.
Kız gibi yaralara !
Hissettim;
Hep buruk.
Hep eksik.
Hep bir adım daha geride..
Zoruma gitti !
Tonlarca kimsesizdim.
Bazen bir şey oldu ve boşverilmiş olduğuma inandım.
Mucizeler bekledim. Bekleyecek hiçbir şeyim kalmayana kadar bekledim.
Adil olmayan bir kavgaydı hayatım, hepsine karşı hep yektim.
Yetmedim.
Bazen, bazılarının gülücükleri hıçkırır.. Bazı şeyler unutulmaz. Ve bazı günler nefes alamazsınız...
Büyüdüm.
Başka seçeneğim yoktu.
Kendimden başka gidecek bir yerim..
Öfkeliydim.
Göğsümde bir mezarlık dolusu ceset taşıyordum.
Zaman zaman onları okşuyor, özlüyordum.
Hükmen mağluptum.
Geçmişime dönüp saygısızca davranmak istiyordum.
Küfür etmek,
Hesap sormak...
Kırıp - dökmek !

Bazen, bazı gerçekler ruhunu ısırır. Bazı şeyler affedilmez..
Bazı geceler etiniz kızgın demirlerle oyuluyormuş gibi ağır acılı geçer...
Ve bugün bir avuç kurak toprağı üzerine yorgan yapıp, dizlerini karnına çekerek kısık kısık ağlayan kız çocuğuyum.
İyi ki doğdum (!)

"Haberiniz yok ölüyorum."

Nursen Yıldırım