|
Cevap: Düş'{üş}ler ~ Bir şüphedir sarmış yüreğimizi Ya kendini aldatıyor demişiz ya bizi Bir şüphedir demir atmış ciğerimize Pamuk ipliği ile bağlamışlar bizi Düğüm üstüne düğüm şöyle dursun Bir çalım bir kurum hepimizde Nereden inceyse oradan kopsun Bu canım dünyanın orta yerinde Hayvanlar kadar bağlanamamışız birbirimize Yalan mı? Gözünü sevdiğim karıncalar İşte: Hamsiler sürü sürü Arılar bölük bölük geçer Leylekler tabur tabur Ya bizler? Eşref-i mahlukat! .. Boğazımıza kadar kendi murdar karanlığımıza gömülmüşüz Bizler bölük bölük, bizler tabur tabur Bizler sürü sepet Yalnız birbirimizi öldürmüşüz Bedri Rahmi Eyüboğlu |
Cevap: Düş'{üş}ler ~ [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] |
Cevap: Düş'{üş}ler ~ Her doğum, en az iki ölüm eder. Biri yaşamak, diğeri yaşatmak isteğine bağlı iki ölüm. Şimdi düşünüyorum belki sarhoştu bu hikayeye başladığında ayıla ayıla unuttu ve kendine geldi .Çok geç kalınmış bir hikayeyi unuttu. Bunun için kimse kimseyi suçlamamalıydı ,suçlayamazdı. Bildiğimiz bir şey vardı ki tıpkı yazarın dediği gibi “Çok mutsuz sonların birinci şartı çok mutlu başlangıçlardır. / yaşatmak isteğine bağlı ölüm / |
Cevap: Düş'{üş}ler ~ Acı sizi öldürmüyorsa bir müddet sonra güldürebiliyor. |
Cevap: Düş'{üş}ler ~ |
Cevap: Düş'{üş}ler ~ Evden kaçabilirsin artık çocuk, ama kaderden asla! Babam Çıkarılmış bir adam bütün fotoğraflardan Kader neydi sanki o zaman, Masada açık unutulmuş Turuncu kulaklı bir makastan başka. Bir ağaca bakıyorum şimdi Başladığı yerde bitiyor dünya Alışıyor dil şimdi Azı dişin bıraktığı boşluğa. Bastırıldı nihayet hayatın kadife kalesinde çıkan isyan. Söküyorum şimdi sözleri birer birer Kalpten kalbe giden yolu kapayan Kalbim, anlatılmaktan usanmış, Yıldızı sönmüş bir komedyendir artık, Dilencinin önünde kahkahalar atıyor, Kirli bir mendille çıkınlanmış şimdi dünya. Hayretle bakıyorum kedinin gözlerindeki çapağa, Geri vermiş hayata çaldığı şiirleri, Ne zaman aşkı tersinden okusam Anlıyorum kediler bile meğer alışmış bu yokluğa Sallayıp duruyorum bu akşam kayboluşumun beşiğini, Gönüllü hemşire birinci sigarasına. Sarhoşum kadehlerde biriken tozla Çekil diyorum kağıda, çekil, İçer ve zehirlenir Ne zaman gözlerimden mürekkep damlasa. Kalbime dokunuyorum bir kelebeğe dokunur gibi Yetmez mi acaba bu dökülen pullar aşka? Yoksa şu sızıyı Sobası tüten evin şiirinde mi saklasam? Şu sardunyanın kırmızı çiçek açışına Yetmez mi acaba ah kör olmuş bir Türk filminde ağlasam? Ne zaman sorsam, Anlıyorum kediler bile meğer alışmış zamana. Dünyayı bir salyangozun izlerinde dolaşsam, Elimde parlak bir harita Hiçbir atlasta henüz yer almamış. Ardımsıra yollara hayalimin kırıklarını bıraksam Yeter mi bu izler beni kendime getirmeye acaba? Didem Madak |
Cevap: Düş'{üş}ler ~ bana çiçek gönderme bir kuş ağacı gönder alnıma dokunanlar iyileşmiş desinler. Ülkü Tamer. |
Cevap: Düş'{üş}ler ~ * Kağıttanmış kederi kelimelerin boşluğun acısı cümleden ince ağacın kederi yapraklarından aşklar yerle bir oluyor gazelden önce Yağmurun kederi mırıldandığı şeyler ahşap hanesine bir yetim düşünce Kiracıya benziyor aşkın kederi yerleşmeden çıksa evsiz yerleşip kalsa yersiz benim şiirden başka kederim yoktur - şiirde tren yok bu ne kederdir? * öleceği zaman hayvanlar gibi saklanmak istiyor ya insan saklanacak bir yeri olmalı aşka, çocukluğa, anneye, şiire ve eksik ölür insan * suyu görünce taşmak istiyor onun bir bardağı var benim hiç kimsem ... Bir dize daha olacaktı burada ama aklım suya gitti, unuttum * gözler var aramızda Hasan'ın gözleri Selahattin'in gözleri Ece'nin gözleri Seyhan'la konuştuk da Ece gibi bakmış sana doğru onun babası da ' beni bırakma' der gibi çocukluğuna baktı babam da Gözler dolaşıyor ruhumuzda çarpmayın bakarken kırmayın geçerken o gözler bizim şiirimiz sıcacık ekmeğimiz ta çocukluktan kalma o gözler hem çocuk hem baba * anne ağladığında gördüm çocuğun büyüdüğünü hayvan ağladığında ağacın küstüğünü duydum Dağlar dikine gidiyor bunda bir his var * Hangi yalana inanacığını şaşırdıkça yalnızca inanmaya inanıyor insan ve hiç bir yalan kalmıyor sonunda herşein gerçek olduğundan başka * Eski yazıda; 'yüz' yazmak resimdi 'göz' yazmak aşk ve şiir derlerdi ' söz yazmaya' öyleyse bir ilgisi olmalı 'güz' yazmanın kalple ve 'yaz' ı çocuklukla yazmanın * Sabah çok zordur şiirden de zor * Bir gülü taşıyamadım dostuma şımarır diye Haydar Ergülen |
Cevap: Düş'{üş}ler ~ Bitirelim; kendi en yükseğinden itilince herkes incinir. Osman Konuk. |
Cevap: Düş'{üş}ler ~ [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 19:12. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2025 IRCForumlari.Net Sparhawk