Çevrimiçi

Bu günlüğün başlığı aşk acısının tezahürüdür, böyle algıladım ben... Öhöm.. Merhaba kardeşim öncelikle.

Kocaman boyun var ve kilon da yerinde öyle mi, üstelik sen beni sivilde gören birisi olarak bunu nasıl söyleyebilirsin kardeşim benim bulunduğum bir ortamda? Çam yarması diye tabir edilen benim içimde bile bir hazine var, görebilene büyük bir servet, göremeyene yapacak bir şey yok.. Şaka bir yana, şu an iş yerindeyim ve çalışıyorum hem nick değişimini gördüm hem de yeni bir günlük konunu. Apansız şekilde yazıyorum ama, kusura bakma. İçimden geldiği için yazıyorum,sıkıldığımdan değil aklına gelmesin böyle bir olasılık.

Evet şimdi gelelim konuna..

Bir aşk acısı sezdim sende kardeşim, bunun siğil gibi olduğuna inanıp, önemli olan geçeceğine güvenmendir. Vazgeçilmez insan varsa o da insanın ailesidir. En azından ben böyle düşünüyorum. Unutamadımmmmm, gitmiyor gözümünnn önünden o güzel yüzü deyip duygularına abanırsan, yana yakıla depresif düşüncelerle hezeyan edersen.. Sadece kendine zarar vermiş olursun..

@mütezel kardeşimin kalbi sorgulanıyor... Sonuç; kalbinin güzelliğine yenik düşen bir dişi tarafından reddedildi! Kaldıramadı benim güzel kalpli kardeşimin sevgisini ve gitti.. Sahi, bir şey sorucam kardeşim giden mi haklıdır, yoksa; kalan mı? yoksa hezeyan eden mi? ya da acı çeken mi? Bu ilerler gider sevginin derinliğine göre. Herkes yaptığıyla kalıyor,senin yaşamış olduğun duyguları yaşamıştır bi çok kişi, ya da yaşatmamış insan karşısına çıkmamıştır.. Bu dünyada her şey karşılıklıdır, bugün senin canını yakan seviyormuş gibi yapıp yapmacık dünyasında senin o masum duygularını yok ediyorsa, emin ol başına aynısı gelir o insanın.

Çok şiddetli bir sevgi yaşamadıkça bir insana karşı, şiddetli acılar içinde de olmaz insan. O yüzden hak edene hak ettiği kadar değer vereceksin, ne kadar insan kitlesi dürüstçe yaşıyor, doğru dürüst seviyor ki kardeşim? Başka bir insan yüzünden hayatındaki her şeyin değerini yitirmesi,yaşam sevincinin ve isteğinin diplere vurması bence seven insanın hak etmediği bir durum..

İnsanlar iki yüzlü olmuş, sadece çıkarlarına göre her şeyi yaşıyorlar.
Gerçek yüzleri belirli bir müddet sonra ortaya çıkıyor..
Tanıdığını zannediyorsun, her geçen gün başka bir yüzünü tanıyorsun.
Muallakla yaşamamak lazım, apaçık yüzüne vurmak lazım doğruları insanların..
Ben bu yüzden çok kaybettim, en basiti çevremdeki insanlar beni çok iyi tanıyor mesela,
kendilerine bir yanlışlarını aksettiğimde darılmazlar,hatalarını düzeltmeye çalışırlar..
Karşılığı mı? Ah işte o yazılarla anlatılmaz.. Yaşanır..
Gerçek dost, gerçek sevgili doğrularla yakalanır, buna inanırım..
O yüzden gittiği yere kadar; yalnızlık bayrağı ben de.

Sevgi tomurcuğunu iyi ekmek gerekiyor kardeşim, içerisine dürüstlük, sadakat ekledin mi, karşındakinin de bu duygularla olan bir insan olduğuna inanıyorsan başlayacaksın.. Sonra hayırlısı diyecek yoluna bakacaksın..

En sonun da, Alkol, sigara müptezel üçlemeni de hiç beğenmedim getirecekleri şeyler belli, acı. çaresizlik. mide bulantısı. Ötesi ne olabilir ki?

Bir gün bir bakıyorsun; bir varmış bir yokmuş...

İyi bak kendine, üzme kendini kardeşim. Umarım seni hak eden insanlarla hep karşılaşırsın.

__________________
optima sors homini non esse...