| |
|
04 Şubat 2017, 23:54
| #21 |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Merdümgiriz.  Adam yaşama sevinci içinde Masaya anahtarlarını koydu Bakır kâseye çiçekleri koydu Sütünü yumurtasını koydu Pencereden gelen ışığı koydu Üç kere üç dokuz ederdi Adam koydu masaya dokuzu Pencere yanındaydı gökyüzü yanında Uzandı masaya sonsuzu koydu Masa da masaymış ha Bana mısın demedi bu kadar yüke Bir iki sallandı durdu Adam ha babam koyuyurdu. Edip Cansever
__________________ bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
|
05 Şubat 2017, 00:12
| #22 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Merdümgiriz.
__________________ Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir. |
| | |
|
05 Şubat 2017, 13:28
| #23 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Merdümgiriz. denizin hediye bıraktığı dalga tuzla konuşur bu saatte, çıplak taş sessizlikle ve demir yenik yolculularıyla hayatın… bu saatte içimden rüzgarın uygun vaktine bir tren geçer, çözer zamanın biribirine dolanmış ağlarını, başlangıç sona bağlanır usulca… yüzüne o kadar çok bakmışım ki; yüzün sis kadar dağınık, is izleri kalmış yanıklarında… yakanda bir rozet gibi taşımışsın yalnızlığın gölgesini… içine çekildiğim derinliktin sen; hep sustum, hep kuyulandım sende… yukarıya çekecekmişsin gibi bakma öyle, bana düşe, düşüşe dair bir şey söyle… Josef Kılçıksız
__________________ bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! |
| | |
|
06 Şubat 2017, 02:19
| #24 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Merdümgiriz. Ah benim nergis kokulu cehaletim... Ruj lekeleri bıraktın bardaklarda Anlatmak isterdin kendini durmadan Bir bardağa bile olsa. Ne diyecektin, ne söyleyecektin Şairlerin şahı olsan, Bir AH’dan başka. Ah benim nergis kokulu cehaletim Bana yıllarca, bunca sözü boşa söylettin. AH! Güçlü bir el silkeledi beni sonra Sanırım tanrının eliydi, Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan, Çok şey geçmiş gibi başımdan Ah dedim sonra, Ah! İç ses, diye söylendim. Gel! Ahlar ağacından sen de biraz meyve topla. Vasiyetimdir: Bin ahımın hakkı toprağa kalsın... Didem Madak
__________________ bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! |
| | |
|
06 Şubat 2017, 02:36
| #25 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Merdümgiriz. — Hissettiğim, şeytânî değil. Hastalandığından ve ona her şeyi anlattığımdan beri, hissettiğim, rahatlamak. Garip değil mi? — Anlattıkların bana çocukluğumu hatırlatıyor. Babam bir taştan bahsederdi. Efsanevî ve sihirli bir taş. Derdi ki: ‘O taşı bulursan, ona sırlarının verdiği ıstırabı anlat. Taş seni dinler. Başkalarına anlatmaya cesaret edemediğin ne varsa, taşa söyle, onunla konuş. O bütün sırlarını dinler. Bunun anlamı çok büyüktür. Ama bir gün taş kırılıp parçalara ayrılırsa işte o gün yaratıcılığın serbest kalır ve ıstıraplarından kurtulursun. — Adı ne onun? — Taşın mı? Sabır taşı. — Sabır taşı… La Piedra De La Paciencia
__________________ bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! |
| | |
|
06 Şubat 2017, 11:34
| #26 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Merdümgiriz. - Tanrı herkese bir yetenek verir. - Ya senin yeteneğin nedir Bess? -İnanabilirim. İnançla her şeyin şüphesiz masumlaştığı başka bir yer olmadığından, aşk onunla büyük mucizeler yaratabilir… Gerçekten bir yetenektir inanmak, çünkü inanmak gerçeğin kesinliğinden değil, gerçek olması düşlenenlerden beslenir… Yine yalnızca aşkta inandıklarınıza dokunabilirsiniz, o hissi birinin ellerinden bile okuyabilirsiniz; omuzları düşen birinin çaresizliğine, yaklaştığında dudakları titreyen birinin içtenliğine, uyurken nefesinizi dinleyen birinin gülümsemesine ancak inanarak güvenebilirsiniz… Unutmayın herkesin iyi olduğu bir konu vardır. Aşksa eğer, “Ben hep aptaldım, ama bunda çok iyiydim,” diyebildiğiniz gün, vicdanlı bir dünyanın kutsamasıyla omuzlarınızı dikip, gerçekten gururlanabilirsiniz… Dalgalar çıkabilir sakin denizde… Dibi görünmez olur saydam suların… Balıklar karaya vurur, nefessiz yosunlar çekilir kumların üzerine, kara görünmez en zor anlarda… “Peki, şimdi ne yapacaksın?” O zaman bile duyduğu seslere aldırış etmez sevebilen bir kalp; kırık da olsa savaşmaması gerektiğini, hisleriyle başbaşa kalıp kendisini iyileştirebileceğini ve her ne olursa olsun inanmaya devam ederse eski bir ateşin küllerinden yeniden doğabileceğini bilir. Gözümüzdeki dalgalar, denizdekilerden daha zor olsa da, zamanla daha kıymetli aşılabilir. Tek başına kalana uzun cümleler kurulur bir süre sonra; onu her kelimeyle geçmişe yollarlar, onun öfkeyle geri dönmesini beklerler, ona unuttuklarını hatırlatmak için el birliğiyle çalışırlar… “Peki kim öldürdü seni?” Tanrı’nın el sürmediği, kural koymadığı tek bahçe olan aşkın, konmamış kurallarıyla yargılar ve günahın olmadığı yerden bir günahkâr çıkarmaya uğraşırlar… Aşkta büyük bir hikâyesi olanlardan, tek cümlelik özet isterler hevesle. Durup uzak bir mesafeden yüzlerine bakarsın, her biri aşkın kutsal kitabını yazmıştır sorsan… Kendini savunmak için yalan aramamalı aslında kimse, hem “iyi olmanın kederinden” de ölemez mi bir insan? Kimin kimi bağışlaması gerektiğini zaman öğretir herkese… Sizi ilk taşlayanlar, ilk aklayanlar olabilir… İlk tartışanlar da ilk alkışlayanlar… İlk kez omzunda ağladıklarınızdır bazen omuzlarını ilk söküp atanlar… Olsun, bağışlayalım; gökyüzünde o çanlar bizim için çalmaya devam ettikçe, yaptıklarına devam edebilir vicdanını unutmuş tüm can yakanlar. Breaking The Waves
__________________ bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! |
| | |
|
06 Şubat 2017, 11:43
| #27 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Merdümgiriz. Küçükken, aslında bir prenses olduğumu, kral babamın iyi yetişmem için bana kocaman bir oyun oynadığını, çevremdeki herkesin oyuncu, her şeyin dekor olduğunu, sıradan bir insan gibi yetişirsem daha akıllı bir prenses olacağımı düşündükleri için bu saçma sapan şeyleri bana yaşattıklarını hayal ederdim; değilmiş. Hâlâ kimse gelip beni sarayıma götürmedi.
__________________ bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! |
| | |
|
06 Şubat 2017, 12:12
| #28 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Merdümgiriz. Ben galiba hayatım boyunca iki arada gidip geleceğim. Kornişteki perde gibi, raydan çıkana dek. Kanat Güner
__________________ bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! |
| | |
|
06 Şubat 2017, 23:08
| #29 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Merdümgiriz. Ne söylemek istedim, neler söyleyecektim de unuttum kim bilir?! Bazen sadece konuşmuş olmak istersin de boş boş konuşursun ya! Her şeyi anlatmak istersin de bir çok şeyi anlatamazsın ya! Bunlar hep ondan işte Sevgili Mavi. Sadece burada böyle konuşabilmenin rahatlığı bunlar… Sevgili Mavi, göğü sev, yıldızları sev, seni selamlayan ayı da sev. Belki duyamazsın ne söylüyorlar sana, kimlerden selamlar getiriyorlar. Yine de bekle. Gökyüzünün altında buluşalım Mavi!..
__________________ bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! |
| | |
|
06 Şubat 2017, 23:26
| #30 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Merdümgiriz. insanlar kendilerini aldatanları ve onlara yalan söyleyenleri severler, insanlar denizleri severler ama denizin maviliği yalancıdır gökyüzünden alır onu, insanlar bulutsu mavi gökyüzüne bakmayı severler aslında gökyüzü mavi değildir güneş kırılma sonucu maviyi yansıtır. ben de severim maviyi, maviliği ocean-okyanus oradan gelir aslında ama yalana inanmak mı güzel olan, yoksa görünene mi ? |
| | |
 |
| Etiketler |
| alıntı, anlatı, merdümgiriz |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Normal
