Çevrimdışı

topuklarım yerin avucunda, serdim ne varsa ağzımdan
serde erkeklik vardı, serde duruş, serde savruluş
acının ellerinde kan sızdıran bir avuç
bu kadarım ve tanrım, serdim neyim varsa adımdan.

el sallarken neleri devirdim, ben bile bilmiyorum bugün
sıcak asfalt boylarında uzanmış bir bedenden ölüm
belli belirsiz geçiyor, soğuk iklim her şeye düşman
bir çocuk çok uzaklara bakıyor, onu bildim onu gördüm
geçerken cumbalı bir evin altından.

fazlam varsa, bu ezilmiş çimen kokusu, bu yanık bağrı yerin
üstelik çok deniz yemiş kayalara rağmen yine de sertim
yine de göğün tavanını bir hıçkırık darbesiyle
delebilir isterse kimseyi tanımayan kalbim.

bir omza emanet ceket gibiydi kolum, askıda unutuldum
göz bile etmedi geçerken zaman umutların sırtından
ben kazanarak büyüdüm acıdan suyumu
sesimle dövdüm buğdayını ekmeğimin.

içimin denizleri köpürüyor
içimin denizleri
içimin...

bir parça toprağım vardı kimseye yetmese de
belki de bu yüzden, buyrun işte
yaram dursun diye sulara verdim.

__________________