Çevrimdışı

cezan ömür boyu mahkumiyet.

Mahkumumsun!...

Mahkumunum!...

Ilk kez sessizlikle Yaşıyorum yanında mutluluğumu, Acizliğimi ve çaresizliğimi ...

Bana Mutluluktan Sessizce Ağlamayıda öğretsene???

 

Çevrimdışı

Neydi bir arada tutan sey ikimizi birlestiren neydi ellerimizi!..

 

Çevrimdışı

Dü$ündükce içim titriyor..
Ah Alev Alev ü$üyorum...
Yokluğun soğuk beni beni yakıyor..


Ah bir bilsen, Anlatabilsem içimdeki yerini..
ßir ßilsen Seni Nasıl Sevdiğimi..
Sen En güzel ßaharın yağmuru..
ßekliyorum birgün gelirsin diye..
Sensiz Soldum Açmam kimselere.........

 

Çevrimdışı

Kanar tüm gece boyu düŞlerim,
ü
S
e
r
S
e
ne yapSan durduramazSın haberin olSun.

 

Çevrimdışı

Düşler üşüştü dün gece pencereme. Bir uğur böceği kondu yanağıma.
Uçurdum bir dileğimle onu tüm zamanlara... Zamanımız bir baykuşun kanat çırpışı kadar uzundu ya da bir kelebeğin ömrü kadar kısa...

Oysa ben zamansızlığa aşıktım...

Kime ne? Ben mutluluğu zamansızlıkta bir uğur böceği kanadında buldumsa...

Balkonlar; sığınakların çiçek tarlası.Umutlar; dileklerin suni gübresi...

Düşler üşüşürler bir bir balkonuma, her biri mevsimsiz açan sümbül çiçekleri... Nazlı, narin, kırılgan büyümekteler koynumda arsızca...

koyun koyuna umutla uyuma zamanı şimdi mevsimsizliğinin sonbaharında...

 

Çevrimdışı

Nafile. Durmadı zaman. Zamansızlık diye bir şey yok.
Geçti mevsimler,mevsimsizlik bir düş...

Düşüm;düşüşüm oldu.
zaman; yenilmeye doyamadığım düşmanım...

mevsimsiz mevsimlerde, saat vakitsizliği hiç geçe, zamana yenildim.

Yaşlıyım.
Yastayım..
Hastayım...



Umudum.
Dileğim..
Düşlerim...
Sığınağımda büyüttüğüm hiçliğim...

Bu gece balkonuma üşüşen düşlerimi temizledim...

 

Çevrimdışı

Ne vakit dost meclislerinde kurulu cümlelerde adını çağrıştıran iki kelam edilse;
hava gibi,su gibi,toprak gibi;
ekmeğime kan damlar...
geceme kan...
ANLA BENİ
BENİ ANLA
YADA ;
ÖLDÜR BENİ
SAĞ BIRAKMA...!
Yolda yada herhangi bir yerde görünce elini sıktığımda susuyor parmaklarımın ızdırabı,güç bela dudaklarımdan çıkan bir merhaba,gecemi yaşanılır kılıyor,
başkasına gücüm yetmiyor,erimekteyim...
bir hazan yaprağıyım
düştüm...
düşmekteyim...
ANLA BENİ
BENİ ANLA
YADA
ÖLDÜR BENİ.
SAĞ BIRAKMA...!

 

Çevrimdışı

Yetmiyor gündüzler,geceleri rüyalarıma sokuyorum seni
haberin olmuyor..
bil(me)
Limon ağacından sıyrılan bir çiğ gibi sana sıyrılıyorum
bilsen ölürdüm
Bu dudaklar daha adını söylemeyi beceremezken,gözlerine dikilemem
gelincik kırmızısı dudaklarından hangi sözcük çıkarsa çıksın duymaya dayanamam
yavru bir sokak kedisiyim,görmüyormusun
titremekteyim...
ANLA BENİ
BENİ ANLA
YADA ;
ÖLDÜR BENİ
SAĞ BIRAKMA...!

 

Çevrimdışı

Burada saatlerce kıpırdamadan seni seyredebilirim..
Başka bir sahnenin varlığına aldanmadan,
Tamamen kapatılmamış tüllerin arasından süzülen güneş ışığının ; çizgi,çizgi yüzüne akışını seyredebilirim..
yüzün ,duruşun hep aynı;gözlerimi kapadığımda görebildiğim tek yüz seninki.
Birtek gözlerini hatırlayamıyorum,bakışların her santimetre karesi keşfedilmiş bir coğrafyada bilinmeyen ve aslada bilinmeyecek bir yerdi benim için.
Belki de beni sana bağlayan yanında çaresiz.acemi duruşlarım bu gizi keşfetmek yerine kendini sunma beklentisiydi..
BEKLETME..
YADA ÖLDÜR BENİ
SAĞ BIRAKMA...!

 

Çevrimdışı

Gözlerin yağmur ormanlarıydı benim için kesinlikle biliyordum ben orada kaybolurdum elimden tutmazsan geri dönemezdim.Ben hep yüzünü gözlerin olmadan seyrettim ve öyle ezberledim, ne zaman gözlerine baksam; üşürdüm çünkü..
donardım..
bütün vücudum titrerdi mahvolurdum
ve sen
bunu bilmezdin bile
BENİ ANLA
YADA BENİ ÖLDÜR
SAĞ BIRAKMA...